واکاوی نظام مفهومی ارسطو در خداشناسی
خداشناسی ارسطو بر طبیعیات او استوار است. ارسطو، در امتداد فیلسوفان طبیعی قبل از سقراط، در درجة نخست درصدد تبیین چگونگی پیدایش و دگرگونی موجودات طبیعی بوده است. روش او نیز متناسب با این حوزة مطالعاتی، روشی تجربی و مبتنی بر مشاهده و حسّ است. او، بر پایة مفاهیمی چون اوسیا، مادّه، صورت، قوّه، فعل و کمال...
Guardado en:
Autor principal: | اسحاق طاهری سرتشنیزی |
---|---|
Formato: | article |
Lenguaje: | FA |
Publicado: |
Imam Sadiq University
2013
|
Materias: | |
Acceso en línea: | https://doaj.org/article/01f8708c1ced42588d0489155b35b326 |
Etiquetas: |
Agregar Etiqueta
Sin Etiquetas, Sea el primero en etiquetar este registro!
|
Ejemplares similares
-
هستیشناسی نیوتن و پیامدهای الهیاتی آن
por: مصطفی شعبانی, et al.
Publicado: (2018) -
بررسی معنای هستی- خداشناسی در اندیشه هایدگر متاخر
por: هانی اشرفی, et al.
Publicado: (2019) -
تقریر هگل از معضل صورتگرایی اخلاق کانت و بررسی انسانشناسی دینی کانت به مثابۀ راهحل
por: سیده معصومه موسوی
Publicado: (2019) -
ارزیابی انتقادی استدلال انتفاء بر حسن و قبح عقلی
por: سید علی طالقانی, et al.
Publicado: (2019) -
گفتگوی توافقی یا دیالکتیک هرمنوتیکال میان عقل و دین «دیدگاهی نو در نسبت میان عقل و دین»
por: جهانگیر مسعودی
Publicado: (2016)