رابطۀ نامطلوب البرز و تهران پدیدارشناسی معنای ذهنی کوه‌های البرز از نگاه ساکنین شهر تهران

کوه‌ها از دیرباز مظهر برکت و رحمت برای انسان‌ها بوده‌اند. در تمدن‌های باستانی، اغلب آیین‌های مذهبی بر فراز کوه‌ها برپا می‌شده، چراکه در تصور مردم، کوه نزدیکترین مکان به آسمان و جایگاه خدایان و، همچنین زندگی در کوه نشان بریدن از تعلقات دنیایی و پیوستن به علایق آن جهانی بوده است. اما به دلایل جغرافیای...

Descripción completa

Guardado en:
Detalles Bibliográficos
Autores principales: بابک داریوش, فاطمه دستیار
Formato: article
Lenguaje:EN
FA
Publicado: Nazar 2020
Materias:
N
Acceso en línea:https://doaj.org/article/07f2368d927c4d059c6aa354fd34cd5e
Etiquetas: Agregar Etiqueta
Sin Etiquetas, Sea el primero en etiquetar este registro!
id oai:doaj.org-article:07f2368d927c4d059c6aa354fd34cd5e
record_format dspace
spelling oai:doaj.org-article:07f2368d927c4d059c6aa354fd34cd5e2021-11-15T14:31:54Zرابطۀ نامطلوب البرز و تهران پدیدارشناسی معنای ذهنی کوه‌های البرز از نگاه ساکنین شهر تهران2345-66122345-662010.22034/jaco.2020.226890.1157https://doaj.org/article/07f2368d927c4d059c6aa354fd34cd5e2020-06-01T00:00:00Zhttp://www.jaco-sj.com/article_109808_5a4f46158915250d344d0dffad980a2f.pdfhttps://doaj.org/toc/2345-6612https://doaj.org/toc/2345-6620کوه‌ها از دیرباز مظهر برکت و رحمت برای انسان‌ها بوده‌اند. در تمدن‌های باستانی، اغلب آیین‌های مذهبی بر فراز کوه‌ها برپا می‌شده، چراکه در تصور مردم، کوه نزدیکترین مکان به آسمان و جایگاه خدایان و، همچنین زندگی در کوه نشان بریدن از تعلقات دنیایی و پیوستن به علایق آن جهانی بوده است. اما به دلایل جغرافیایی، کوه برای سرزمین ایران و مردم آن دارای اهمیت بیشتری بوده است. آب، از مهمترین کارکرد برای ایرانیان به شمار می‌رفته است و علاوه بر آن، کارکردهای دفاعی، معیشتی، هوای مطبوع و سایر کارکردهای کالبدی آن سبب شده تا کوه‌ها برای ایرانیان جدای از یک عنصر عینی و کالبدی، دارای معانی ذهنی نیز باشد. کوه برای ایرانیان یک مرکز و نمادی از بهشت بوده و ایرانیان در آن به عبادت می‌پرداختند. در ادوار تاریخی نیز، همواره کوه مورد ستایش ایرانیان بوده است. اما به مرور زمان و با ورود مذهب و مدرنیته در دو مرحلۀ تاریخی، اهمیت و کارکردهای این عنصر طبیعی-تاریخی برای ایرانیان کم شده است. امروزه شاهد آنیم که کاهش کارکردها و اهمیت کوه در زندگی مردم، منجر به کاهش اهمیت آن در ذهن مردم ساکن کوهپایۀ البرز شده است. چنانکه علی‌رغم تأکیدات بسیار در مطالعات علمی و طرح‌های جامع شهری، ساکنان تهران، امروزه نمی‌توانند از مواهب و مزیت‌های کوه‌های شمالی خود بهره‌مند شوند و نسبت به تخریب آن هم دچار بی‌تفاوتی شده‌اند. نگارندگان مقاله بر این باورند که این کوه‌ها در حال حاضر در ذهن تهرانی‌ها، دارای معانی متعدد هستند ولی این معانی آنقدر پررنگ نیست که ساکنان تهران را نسبت به تخریب و تجاوز به کوه حساس کند و به طور کلی این مسئله اولویت و مطالبه تهرانی‌ها نیست. لذا در این پژوهش با هدف یافتن معانی ذهنی مردم از کوه‌های البرز، از روش پدیدارشناسی استفاده شده و تحلیل یافته‌ها نیز از روش تحلیل مضمون و براساس دسته‌بندی سلسله‌مراتبی با نظریات کینگ و رایان و برنارد صورت گرفته است.بابک داریوشفاطمه دستیارNazararticleکوه‌های البرزتهرانمعنای ذهنیپدیدارشناسیتحلیل مضمونHistory of CivilizationCB3-482Fine ArtsNENFAهنر و تمدن شرق, Vol 8, Iss 28, Pp 53-62 (2020)
institution DOAJ
collection DOAJ
language EN
FA
topic کوه‌های البرز
تهران
معنای ذهنی
پدیدارشناسی
تحلیل مضمون
History of Civilization
CB3-482
Fine Arts
N
spellingShingle کوه‌های البرز
تهران
معنای ذهنی
پدیدارشناسی
تحلیل مضمون
History of Civilization
CB3-482
Fine Arts
N
بابک داریوش
فاطمه دستیار
رابطۀ نامطلوب البرز و تهران پدیدارشناسی معنای ذهنی کوه‌های البرز از نگاه ساکنین شهر تهران
description کوه‌ها از دیرباز مظهر برکت و رحمت برای انسان‌ها بوده‌اند. در تمدن‌های باستانی، اغلب آیین‌های مذهبی بر فراز کوه‌ها برپا می‌شده، چراکه در تصور مردم، کوه نزدیکترین مکان به آسمان و جایگاه خدایان و، همچنین زندگی در کوه نشان بریدن از تعلقات دنیایی و پیوستن به علایق آن جهانی بوده است. اما به دلایل جغرافیایی، کوه برای سرزمین ایران و مردم آن دارای اهمیت بیشتری بوده است. آب، از مهمترین کارکرد برای ایرانیان به شمار می‌رفته است و علاوه بر آن، کارکردهای دفاعی، معیشتی، هوای مطبوع و سایر کارکردهای کالبدی آن سبب شده تا کوه‌ها برای ایرانیان جدای از یک عنصر عینی و کالبدی، دارای معانی ذهنی نیز باشد. کوه برای ایرانیان یک مرکز و نمادی از بهشت بوده و ایرانیان در آن به عبادت می‌پرداختند. در ادوار تاریخی نیز، همواره کوه مورد ستایش ایرانیان بوده است. اما به مرور زمان و با ورود مذهب و مدرنیته در دو مرحلۀ تاریخی، اهمیت و کارکردهای این عنصر طبیعی-تاریخی برای ایرانیان کم شده است. امروزه شاهد آنیم که کاهش کارکردها و اهمیت کوه در زندگی مردم، منجر به کاهش اهمیت آن در ذهن مردم ساکن کوهپایۀ البرز شده است. چنانکه علی‌رغم تأکیدات بسیار در مطالعات علمی و طرح‌های جامع شهری، ساکنان تهران، امروزه نمی‌توانند از مواهب و مزیت‌های کوه‌های شمالی خود بهره‌مند شوند و نسبت به تخریب آن هم دچار بی‌تفاوتی شده‌اند. نگارندگان مقاله بر این باورند که این کوه‌ها در حال حاضر در ذهن تهرانی‌ها، دارای معانی متعدد هستند ولی این معانی آنقدر پررنگ نیست که ساکنان تهران را نسبت به تخریب و تجاوز به کوه حساس کند و به طور کلی این مسئله اولویت و مطالبه تهرانی‌ها نیست. لذا در این پژوهش با هدف یافتن معانی ذهنی مردم از کوه‌های البرز، از روش پدیدارشناسی استفاده شده و تحلیل یافته‌ها نیز از روش تحلیل مضمون و براساس دسته‌بندی سلسله‌مراتبی با نظریات کینگ و رایان و برنارد صورت گرفته است.
format article
author بابک داریوش
فاطمه دستیار
author_facet بابک داریوش
فاطمه دستیار
author_sort بابک داریوش
title رابطۀ نامطلوب البرز و تهران پدیدارشناسی معنای ذهنی کوه‌های البرز از نگاه ساکنین شهر تهران
title_short رابطۀ نامطلوب البرز و تهران پدیدارشناسی معنای ذهنی کوه‌های البرز از نگاه ساکنین شهر تهران
title_full رابطۀ نامطلوب البرز و تهران پدیدارشناسی معنای ذهنی کوه‌های البرز از نگاه ساکنین شهر تهران
title_fullStr رابطۀ نامطلوب البرز و تهران پدیدارشناسی معنای ذهنی کوه‌های البرز از نگاه ساکنین شهر تهران
title_full_unstemmed رابطۀ نامطلوب البرز و تهران پدیدارشناسی معنای ذهنی کوه‌های البرز از نگاه ساکنین شهر تهران
title_sort رابطۀ نامطلوب البرز و تهران پدیدارشناسی معنای ذهنی کوه‌های البرز از نگاه ساکنین شهر تهران
publisher Nazar
publishDate 2020
url https://doaj.org/article/07f2368d927c4d059c6aa354fd34cd5e
work_keys_str_mv AT bạbḵdạrywsẖ rạbṭەnạmṭlwbạlbrzwthrạnpdydạrsẖnạsymʿnạydẖhnyḵwhhạyạlbrzạzngạhsạḵnynsẖhrthrạn
AT fạṭmhdstyạr rạbṭەnạmṭlwbạlbrzwthrạnpdydạrsẖnạsymʿnạydẖhnyḵwhhạyạlbrzạzngạhsạḵnynsẖhrthrạn
_version_ 1718428354726592512