آسمان منظرین روز
دورترها، کبوتربازی یا کفتربازی سنت رایجی در شهرهای ایران بود که تاریخ حوادث قرن چهارم نیز از آن یاد کرده و شرح منع کبوتر بازی و تخریب کبوترخانهها توسط مقتدی عباسی (قرن پنجم) را در کتابهای تاریخی آورده است. دقت در سنت کبوتر بازی و قوانین پیچیدۀ آن، حاکی از عمر طولانی آن است. این که سنت کبوتر بازی ک...
Guardado en:
Autor principal: | |
---|---|
Formato: | article |
Lenguaje: | EN FA |
Publicado: |
Nazar research center for Art, Architecture & Urbanism
2019
|
Materias: | |
Acceso en línea: | https://doaj.org/article/256d30a508ba4b2680dc6aab095a1be5 |
Etiquetas: |
Agregar Etiqueta
Sin Etiquetas, Sea el primero en etiquetar este registro!
|
id |
oai:doaj.org-article:256d30a508ba4b2680dc6aab095a1be5 |
---|---|
record_format |
dspace |
spelling |
oai:doaj.org-article:256d30a508ba4b2680dc6aab095a1be52021-11-15T14:33:59Zآسمان منظرین روز2008-74462008-216910.22034/manzar.2019.84287https://doaj.org/article/256d30a508ba4b2680dc6aab095a1be52019-03-01T00:00:00Zhttp://www.manzar-sj.com/article_84287_d973f63a2885b484ee673446f2157803.pdfhttps://doaj.org/toc/2008-7446https://doaj.org/toc/2008-2169دورترها، کبوتربازی یا کفتربازی سنت رایجی در شهرهای ایران بود که تاریخ حوادث قرن چهارم نیز از آن یاد کرده و شرح منع کبوتر بازی و تخریب کبوترخانهها توسط مقتدی عباسی (قرن پنجم) را در کتابهای تاریخی آورده است. دقت در سنت کبوتر بازی و قوانین پیچیدۀ آن، حاکی از عمر طولانی آن است. این که سنت کبوتر بازی که به آن عشقبازی نیز گفته شده و فرهنگ درونی کبوتر بازان از آداب و روابط پیچیدهای برخوردار بوده به چه بازمیگردد، روشن نیست؛ اما از میزان پیشرفت این سنت و قواعد همهگیر آن که در نقاط مختلف سرزمین ایران به طور مشابه رواج داشته میتوان فهمید که آیینی وابسته به زندگی یا اعتقادات پیشینیان بوده که به صورت بازی و سنتی رایج درآمده و همهگیر شده است. کبوتربازی که به نگهداری کبوتر در خانههای شهر اختصاص داشت با آنچه در خصوص کبوتر خانهها، که تأسیساتی در خدمت کشاورزی و بیرون شهر بود، تفاوت دارد. رواج کبوتربازی در شهرهای ایران و قواعد آن، به ایجاد یک عنصر منظر خاص ایرانی در آسمان شهرها منجر میشد که صحنههای پرواز گلهها و دستههای کبوتران و چرخ زدن آنها در آسمان بود. دستههایی از کبوتر که از اواسط صبح تا نزدیک غروب در آسمان چرخ میزدند، منظر خاصی در آسمان شهر ایرانی ایجاد میکردند که در زمینۀ آسمان، خاطرهانگیز و یگانه بود. شهرهایی در اقلیمهای متفاوت ایران، از کوهستانی غرب تا کویری مرکز یا مرطوب شمال و جنوب «آسمان منظرین» و مشابه خود را به عنوان صحنۀ مشترک برای شهروندان، خاطرهانگیز میساختند. این خصوصیت مشترک منظر آسمان شهر ایرانی، نه برآمده از شرایط محیطی، بلکه محصول شرایط فرهنگی بود و علاوه بر زیبایی و تزئین آسمان روز، به ایجاد هویت و تکرار معنایی میانجامید که کبوتربازی بر اساس آن پدید آمده بود. آسمان منظرین روز، در کنار رنگ و نور خاص شهر که وابسته به موقعیت جغرافیایی و ارتفاع آن است، مشخصۀ مهمی است که در شهرهای مدرن با دلایل ساده از قبیل خطر پرواز کبوترها برای پرواز هواپیما، از دست رفت.سید امیر منصوریNazar research center for Art, Architecture & Urbanismarticleمنظر آسمانشهر ایرانیکبوتربازیArchitectureNA1-9428ENFAمنظر, Vol 11, Iss 46, Pp 3-3 (2019) |
institution |
DOAJ |
collection |
DOAJ |
language |
EN FA |
topic |
منظر آسمان شهر ایرانی کبوتربازی Architecture NA1-9428 |
spellingShingle |
منظر آسمان شهر ایرانی کبوتربازی Architecture NA1-9428 سید امیر منصوری آسمان منظرین روز |
description |
دورترها، کبوتربازی یا کفتربازی سنت رایجی در شهرهای ایران بود که تاریخ حوادث قرن چهارم نیز از آن یاد کرده و شرح منع کبوتر بازی و تخریب کبوترخانهها توسط مقتدی عباسی (قرن پنجم) را در کتابهای تاریخی آورده است. دقت در سنت کبوتر بازی و قوانین پیچیدۀ آن، حاکی از عمر طولانی آن است. این که سنت کبوتر بازی که به آن عشقبازی نیز گفته شده و فرهنگ درونی کبوتر بازان از آداب و روابط پیچیدهای برخوردار بوده به چه بازمیگردد، روشن نیست؛ اما از میزان پیشرفت این سنت و قواعد همهگیر آن که در نقاط مختلف سرزمین ایران به طور مشابه رواج داشته میتوان فهمید که آیینی وابسته به زندگی یا اعتقادات پیشینیان بوده که به صورت بازی و سنتی رایج درآمده و همهگیر شده است. کبوتربازی که به نگهداری کبوتر در خانههای شهر اختصاص داشت با آنچه در خصوص کبوتر خانهها، که تأسیساتی در خدمت کشاورزی و بیرون شهر بود، تفاوت دارد. رواج کبوتربازی در شهرهای ایران و قواعد آن، به ایجاد یک عنصر منظر خاص ایرانی در آسمان شهرها منجر میشد که صحنههای پرواز گلهها و دستههای کبوتران و چرخ زدن آنها در آسمان بود. دستههایی از کبوتر که از اواسط صبح تا نزدیک غروب در آسمان چرخ میزدند، منظر خاصی در آسمان شهر ایرانی ایجاد میکردند که در زمینۀ آسمان، خاطرهانگیز و یگانه بود. شهرهایی در اقلیمهای متفاوت ایران، از کوهستانی غرب تا کویری مرکز یا مرطوب شمال و جنوب «آسمان منظرین» و مشابه خود را به عنوان صحنۀ مشترک برای شهروندان، خاطرهانگیز میساختند. این خصوصیت مشترک منظر آسمان شهر ایرانی، نه برآمده از شرایط محیطی، بلکه محصول شرایط فرهنگی بود و علاوه بر زیبایی و تزئین آسمان روز، به ایجاد هویت و تکرار معنایی میانجامید که کبوتربازی بر اساس آن پدید آمده بود. آسمان منظرین روز، در کنار رنگ و نور خاص شهر که وابسته به موقعیت جغرافیایی و ارتفاع آن است، مشخصۀ مهمی است که در شهرهای مدرن با دلایل ساده از قبیل خطر پرواز کبوترها برای پرواز هواپیما، از دست رفت. |
format |
article |
author |
سید امیر منصوری |
author_facet |
سید امیر منصوری |
author_sort |
سید امیر منصوری |
title |
آسمان منظرین روز |
title_short |
آسمان منظرین روز |
title_full |
آسمان منظرین روز |
title_fullStr |
آسمان منظرین روز |
title_full_unstemmed |
آسمان منظرین روز |
title_sort |
آسمان منظرین روز |
publisher |
Nazar research center for Art, Architecture & Urbanism |
publishDate |
2019 |
url |
https://doaj.org/article/256d30a508ba4b2680dc6aab095a1be5 |
work_keys_str_mv |
AT sydạmyrmnṣwry ậsmạnmnẓrynrwz |
_version_ |
1718428363491639296 |