نمادشناسی نقش مرغابی‌سانان در آثار هنری ایران

هنر ایرانی بازتاب نمادین و رمزگونۀ واقعیات و حقایق است. فرهنگ اسطوره‌ای-نمادین ایران با طبیعت و عناصر زمینی و آسمانی آن پیوند تنگاتنگ دارد. از دیرباز شرایط زندگی کشاورزی در مرز و بوم ایران موجب وابستگی مردم به آب و در نتیجه تکریم این عنصر مقدس بوده است. حضور عناصر مرتبط با آّب، مانند گیاه و پرنده، و...

Descripción completa

Guardado en:
Detalles Bibliográficos
Autor principal: شکیلا کریمی
Formato: article
Lenguaje:EN
FA
Publicado: Nazar 2019
Materias:
N
Acceso en línea:https://doaj.org/article/2cec3a1b204f4888b081b2588056fc94
Etiquetas: Agregar Etiqueta
Sin Etiquetas, Sea el primero en etiquetar este registro!
id oai:doaj.org-article:2cec3a1b204f4888b081b2588056fc94
record_format dspace
spelling oai:doaj.org-article:2cec3a1b204f4888b081b2588056fc942021-11-15T15:41:38Zنمادشناسی نقش مرغابی‌سانان در آثار هنری ایران2345-66122345-662010.22034/jaco.2019.103525https://doaj.org/article/2cec3a1b204f4888b081b2588056fc942019-12-01T00:00:00Zhttp://www.jaco-sj.com/article_103525_49e7c3c93647a3cd75418de2c09c5369.pdfhttps://doaj.org/toc/2345-6612https://doaj.org/toc/2345-6620هنر ایرانی بازتاب نمادین و رمزگونۀ واقعیات و حقایق است. فرهنگ اسطوره‌ای-نمادین ایران با طبیعت و عناصر زمینی و آسمانی آن پیوند تنگاتنگ دارد. از دیرباز شرایط زندگی کشاورزی در مرز و بوم ایران موجب وابستگی مردم به آب و در نتیجه تکریم این عنصر مقدس بوده است. حضور عناصر مرتبط با آّب، مانند گیاه و پرنده، و به‌ویژه مرغابی، در ادوار مختلف تاریخ هنر ایران حاکی از پررنگ‌بودن باورهای مبتنی‌بر طبیعت نزد ایرانیان است از آنجا که نقش این پرنده در دوران ساسانی و اوج آناهیتاپرستی به‌وضوح در هنرها جلوه‌گر شده است می‌توان این فرضیه را مطرح کرد که مرغابی نمادی از آناهیتا، ایزدبانوی باروری، و آّب‌های پاک باشد. از سوی دیگر، با توجه به گذشته‌های دورتر، مرغابی می‌تواند به‌منزلۀ پرنده‌ای نقش شده باشد که در نی‌زارهای ایران فراوان بوده و پرندۀ بومی منطقه محسوب می‌شده است. نقش مرغابی بر ظروف و اشیا در هنرهای تزئینی و کاربردی ایرانیان دیده می‌شود و تداوم آن در هنر دوران اسلامی تا عصر صفویه نیز مشهود است. این نقش در تاریخ بارها تکرار شده است، اما چندان به چرایی حضور مداوم آن توجه نشده است. در این مقاله سعی شده است با نگاهی اجمالی، ضمن شناسایی نقش مرغابی در هر دوره، به این سؤال پاسخ داده شود که معانی و فرم نقش مرغابی در هنر مردم ایران از دوران باستان تا دوران اسلامی چه تغییراتی کرده است. این پژوهش از نوع نظری و اکتشافی، و روش تحقیق توصیفی و تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه‌ای و الکترونیکی‌ای است که تصاویر تکرارشدۀ مرغابی‌سانان را در هنرهای تزئینی و کاربردی ادوار گوناگون تاریخی شامل می‌شود. به‌نظر می‌رسد هنرمندان در ابتدا دیدی واقع‌گرا به مرغابی‌سانان داشته‌اند و آنچه در محیط خود مشاهده می‌کرده‌اند را به‌تصویر می‌کشیده‌اند و به‌مرور زمان نقش مرغابی به‌صورت نمادین درآمده و دارای بار معنوی و سلطنتی شده است تا آنجا که در اوج این فرایند مرغابی به‌صورت نمادی ایزدی نقش شده است. در نهایت با گذشت زمان و تحول باورهای مردمان به نقشی صرفاً تزئینی افول می‌کند.شکیلا کریمیNazararticleنمادهنرایرانآناهیتاآبنقشمرغابی‌سانانHistory of CivilizationCB3-482Fine ArtsNENFAهنر و تمدن شرق, Vol 7, Iss 26, Pp 21-30 (2019)
institution DOAJ
collection DOAJ
language EN
FA
topic نماد
هنر
ایران
آناهیتا
آب
نقش
مرغابی‌سانان
History of Civilization
CB3-482
Fine Arts
N
spellingShingle نماد
هنر
ایران
آناهیتا
آب
نقش
مرغابی‌سانان
History of Civilization
CB3-482
Fine Arts
N
شکیلا کریمی
نمادشناسی نقش مرغابی‌سانان در آثار هنری ایران
description هنر ایرانی بازتاب نمادین و رمزگونۀ واقعیات و حقایق است. فرهنگ اسطوره‌ای-نمادین ایران با طبیعت و عناصر زمینی و آسمانی آن پیوند تنگاتنگ دارد. از دیرباز شرایط زندگی کشاورزی در مرز و بوم ایران موجب وابستگی مردم به آب و در نتیجه تکریم این عنصر مقدس بوده است. حضور عناصر مرتبط با آّب، مانند گیاه و پرنده، و به‌ویژه مرغابی، در ادوار مختلف تاریخ هنر ایران حاکی از پررنگ‌بودن باورهای مبتنی‌بر طبیعت نزد ایرانیان است از آنجا که نقش این پرنده در دوران ساسانی و اوج آناهیتاپرستی به‌وضوح در هنرها جلوه‌گر شده است می‌توان این فرضیه را مطرح کرد که مرغابی نمادی از آناهیتا، ایزدبانوی باروری، و آّب‌های پاک باشد. از سوی دیگر، با توجه به گذشته‌های دورتر، مرغابی می‌تواند به‌منزلۀ پرنده‌ای نقش شده باشد که در نی‌زارهای ایران فراوان بوده و پرندۀ بومی منطقه محسوب می‌شده است. نقش مرغابی بر ظروف و اشیا در هنرهای تزئینی و کاربردی ایرانیان دیده می‌شود و تداوم آن در هنر دوران اسلامی تا عصر صفویه نیز مشهود است. این نقش در تاریخ بارها تکرار شده است، اما چندان به چرایی حضور مداوم آن توجه نشده است. در این مقاله سعی شده است با نگاهی اجمالی، ضمن شناسایی نقش مرغابی در هر دوره، به این سؤال پاسخ داده شود که معانی و فرم نقش مرغابی در هنر مردم ایران از دوران باستان تا دوران اسلامی چه تغییراتی کرده است. این پژوهش از نوع نظری و اکتشافی، و روش تحقیق توصیفی و تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه‌ای و الکترونیکی‌ای است که تصاویر تکرارشدۀ مرغابی‌سانان را در هنرهای تزئینی و کاربردی ادوار گوناگون تاریخی شامل می‌شود. به‌نظر می‌رسد هنرمندان در ابتدا دیدی واقع‌گرا به مرغابی‌سانان داشته‌اند و آنچه در محیط خود مشاهده می‌کرده‌اند را به‌تصویر می‌کشیده‌اند و به‌مرور زمان نقش مرغابی به‌صورت نمادین درآمده و دارای بار معنوی و سلطنتی شده است تا آنجا که در اوج این فرایند مرغابی به‌صورت نمادی ایزدی نقش شده است. در نهایت با گذشت زمان و تحول باورهای مردمان به نقشی صرفاً تزئینی افول می‌کند.
format article
author شکیلا کریمی
author_facet شکیلا کریمی
author_sort شکیلا کریمی
title نمادشناسی نقش مرغابی‌سانان در آثار هنری ایران
title_short نمادشناسی نقش مرغابی‌سانان در آثار هنری ایران
title_full نمادشناسی نقش مرغابی‌سانان در آثار هنری ایران
title_fullStr نمادشناسی نقش مرغابی‌سانان در آثار هنری ایران
title_full_unstemmed نمادشناسی نقش مرغابی‌سانان در آثار هنری ایران
title_sort نمادشناسی نقش مرغابی‌سانان در آثار هنری ایران
publisher Nazar
publishDate 2019
url https://doaj.org/article/2cec3a1b204f4888b081b2588056fc94
work_keys_str_mv AT sẖḵylạḵrymy nmạdsẖnạsynqsẖmrgẖạbysạnạndrậtẖạrhnryạyrạn
_version_ 1718427633521262592