ارزیابی پایداری مکانی آبخوان ورامین در سه بعد کمی، کیفی و محیط زیستی
به منظور حفظ و بقای منابع آب زیرزمینی، ارزیابی پایداری آبخوان‌ها در برابر وقایع و تنشهای مختلف اعم از انسانی و اقلیمی ضروری است. بدین منظور در این مقاله با استفاده از شاخصهای پایداری منابع آب زیرزمینی در سه بعد کمی، کیفی و محیط زیستی ارزیابی پایداری مکانی در آبخوان ورامین مورد سنجش قرار گرفته است...
Guardado en:
| Autores principales: | , |
|---|---|
| Formato: | article |
| Lenguaje: | FA |
| Publicado: |
University of Tehran, College of Aburaihan
2021
|
| Materias: | |
| Acceso en línea: | https://doaj.org/article/352fbd4364b441bb8d0913bd102c5691 |
| Etiquetas: |
Agregar Etiqueta
Sin Etiquetas, Sea el primero en etiquetar este registro!
|
| id |
oai:doaj.org-article:352fbd4364b441bb8d0913bd102c5691 |
|---|---|
| record_format |
dspace |
| spelling |
oai:doaj.org-article:352fbd4364b441bb8d0913bd102c56912021-11-09T21:21:23Zارزیابی پایداری مکانی آبخوان ورامین در سه بعد کمی، کیفی و محیط زیستی2251-62982382-993110.22059/jwim.2021.323848.872https://doaj.org/article/352fbd4364b441bb8d0913bd102c56912021-08-01T00:00:00Zhttps://jwim.ut.ac.ir/article_82267_f5f953d0aab1fede25516fb4bdbf1874.pdfhttps://doaj.org/toc/2251-6298https://doaj.org/toc/2382-9931به منظور حفظ و بقای منابع آب زیرزمینی، ارزیابی پایداری آبخوان‌ها در برابر وقایع و تنشهای مختلف اعم از انسانی و اقلیمی ضروری است. بدین منظور در این مقاله با استفاده از شاخصهای پایداری منابع آب زیرزمینی در سه بعد کمی، کیفی و محیط زیستی ارزیابی پایداری مکانی در آبخوان ورامین مورد سنجش قرار گرفته است. این شاخص‌ها شامل شاخص تغییر در ذخیره آب زیرزمینی (شاخص هیدروژئولوژی کمی)، شاخص تغییر در کیفیت آب زیرزمینی و شاخص مشکلات کیفیت آب زیرزمینی (شاخصهای هیدروژئولوژی کیفی)، شاخص آسیب‌پذیری آبهای زیرزمینی و شاخص خشک‌سالی آب زیرزمینی (شاخصهای محیط زیستی) هستند. پس از ارزیابی هر شاخص، پایداری کلی آبخوان با تلفیق شاخص‌ها با دو روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و آنتروپی انجام گرفته است. براین اساس نتایج نهایی ارزیابی پایداری آبخوان در دشت ورامین نشان می‌دهد که بخش شرقی آبخوان پایداری بالاتری نسبت به بخش غربی آبخوان دارد. پایداری پایین آبخوان در بخش‌های غربی بین عدد صفر تا 25 نمایانگر نیاز شدید پیاده‌سازی طرح‌های مدیریت احیای آبخوان است. وضعیت هیدروژئولوژیکی و هیدروژئوشیمی آبخوان نتایج به دست آمده از وضعیت پایداری آبخوان را تأیید می‌نماید. از لحاظ هیدروژئولوژیکی بخش شمالی و شرقی آبخوان ضخامت زیاد و قابلیت انتقال بالایی وجود دارد در حالی که در غرب دشت ضخامت به شدت کاهش پیدا می‌کند و آبرفت‌ها نیز دانه‌ریز با قابلیت انتقال پایین هستند. همچنین حضور رودخانه شور در بخش غربی آبخوان که مسیر عبور فاضلاب است باعث کاهش پایداری کیفی و افزایش آسیب‌پذیری آبخوان در بخش غربی آبخوان شده است.سعیده سامانیحمید کاردان مقدمUniversity of Tehran, College of Aburaihanarticleاحیای آبخوانآنتروپی شانونتحلیل سلسله مراتبیشاخص های پایداریIrrigation engineering. Reclamation of wasteland. DrainageTC801-978FAمدیریت آب و آبیاری, Vol 11, Iss 2, Pp 189-206 (2021) |
| institution |
DOAJ |
| collection |
DOAJ |
| language |
FA |
| topic |
احیای آبخوان آنتروپی شانون تحلیل سلسله مراتبی شاخص های پایداری Irrigation engineering. Reclamation of wasteland. Drainage TC801-978 |
| spellingShingle |
احیای آبخوان آنتروپی شانون تحلیل سلسله مراتبی شاخص های پایداری Irrigation engineering. Reclamation of wasteland. Drainage TC801-978 سعیده سامانی حمید کاردان مقدم ارزیابی پایداری مکانی آبخوان ورامین در سه بعد کمی، کیفی و محیط زیستی |
| description |
به منظور حفظ و بقای منابع آب زیرزمینی، ارزیابی پایداری آبخوان‌ها در برابر وقایع و تنشهای مختلف اعم از انسانی و اقلیمی ضروری است. بدین منظور در این مقاله با استفاده از شاخصهای پایداری منابع آب زیرزمینی در سه بعد کمی، کیفی و محیط زیستی ارزیابی پایداری مکانی در آبخوان ورامین مورد سنجش قرار گرفته است. این شاخص‌ها شامل شاخص تغییر در ذخیره آب زیرزمینی (شاخص هیدروژئولوژی کمی)، شاخص تغییر در کیفیت آب زیرزمینی و شاخص مشکلات کیفیت آب زیرزمینی (شاخصهای هیدروژئولوژی کیفی)، شاخص آسیب‌پذیری آبهای زیرزمینی و شاخص خشک‌سالی آب زیرزمینی (شاخصهای محیط زیستی) هستند. پس از ارزیابی هر شاخص، پایداری کلی آبخوان با تلفیق شاخص‌ها با دو روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و آنتروپی انجام گرفته است. براین اساس نتایج نهایی ارزیابی پایداری آبخوان در دشت ورامین نشان می‌دهد که بخش شرقی آبخوان پایداری بالاتری نسبت به بخش غربی آبخوان دارد. پایداری پایین آبخوان در بخش‌های غربی بین عدد صفر تا 25 نمایانگر نیاز شدید پیاده‌سازی طرح‌های مدیریت احیای آبخوان است. وضعیت هیدروژئولوژیکی و هیدروژئوشیمی آبخوان نتایج به دست آمده از وضعیت پایداری آبخوان را تأیید می‌نماید. از لحاظ هیدروژئولوژیکی بخش شمالی و شرقی آبخوان ضخامت زیاد و قابلیت انتقال بالایی وجود دارد در حالی که در غرب دشت ضخامت به شدت کاهش پیدا می‌کند و آبرفت‌ها نیز دانه‌ریز با قابلیت انتقال پایین هستند. همچنین حضور رودخانه شور در بخش غربی آبخوان که مسیر عبور فاضلاب است باعث کاهش پایداری کیفی و افزایش آسیب‌پذیری آبخوان در بخش غربی آبخوان شده است. |
| format |
article |
| author |
سعیده سامانی حمید کاردان مقدم |
| author_facet |
سعیده سامانی حمید کاردان مقدم |
| author_sort |
سعیده سامانی |
| title |
ارزیابی پایداری مکانی آبخوان ورامین در سه بعد کمی، کیفی و محیط زیستی |
| title_short |
ارزیابی پایداری مکانی آبخوان ورامین در سه بعد کمی، کیفی و محیط زیستی |
| title_full |
ارزیابی پایداری مکانی آبخوان ورامین در سه بعد کمی، کیفی و محیط زیستی |
| title_fullStr |
ارزیابی پایداری مکانی آبخوان ورامین در سه بعد کمی، کیفی و محیط زیستی |
| title_full_unstemmed |
ارزیابی پایداری مکانی آبخوان ورامین در سه بعد کمی، کیفی و محیط زیستی |
| title_sort |
ارزیابی پایداری مکانی آبخوان ورامین در سه بعد کمی، کیفی و محیط زیستی |
| publisher |
University of Tehran, College of Aburaihan |
| publishDate |
2021 |
| url |
https://doaj.org/article/352fbd4364b441bb8d0913bd102c5691 |
| work_keys_str_mv |
AT sʿydhsạmạny ạrzyạbypạydạrymḵạnyậbkẖwạnwrạmyndrshbʿdḵmyḵyfywmḥyṭzysty AT ḥmydḵạrdạnmqdm ạrzyạbypạydạrymḵạnyậbkẖwạnwrạmyndrshbʿdḵmyḵyfywmḥyṭzysty |
| _version_ |
1718440733647568896 |