نقوش سنگاب امامزاده شاه سید علی اصفهان با تاکید بر مفاهیم و ساختار در هنری ایرانی
سنگاب ظرف بزرگ و سنگی است که در حیاط و ورودی اماکن مقدس و عمومی قرار میگرفت و جهت رفع تشنگی از آن استفاده میشد. سنگابسازی در دوره صفویه به اوج رسید و ارتباط نزدیکی به تفکر شیعه و قداست آب نزد ایرانیان دارد. ظهور دولت صفوی باعث تحول در ساختار اجتماعی و فرهنگی ایران شد، در این دوره جهانبینی سیاسی...
Guardado en:
Autor principal: | |
---|---|
Formato: | article |
Lenguaje: | EN FA |
Publicado: |
Nazar
2019
|
Materias: | |
Acceso en línea: | https://doaj.org/article/355598c1068c4cccbfd6fa0f2c73ea4e |
Etiquetas: |
Agregar Etiqueta
Sin Etiquetas, Sea el primero en etiquetar este registro!
|
Sumario: | سنگاب ظرف بزرگ و سنگی است که در حیاط و ورودی اماکن مقدس و عمومی قرار میگرفت و جهت رفع تشنگی از آن استفاده میشد. سنگابسازی در دوره صفویه به اوج رسید و ارتباط نزدیکی به تفکر شیعه و قداست آب نزد ایرانیان دارد. ظهور دولت صفوی باعث تحول در ساختار اجتماعی و فرهنگی ایران شد، در این دوره جهانبینی سیاسی و مذهبی ایران تغییر اساسی پیدا کرد و دولت ملی بر پایه اندیشههای شیعی ایجاد شد که در پی آن هنر ملی- مذهبی شکل گرفت. بسیاری از نمادهای کهن ایرانی بر پایه اندیشه جدید، مجددا مورد استفاده قرار گرفت. نقوش و تزیینات آثار عصر صفوی تحت تاثیر چنین تفکری ایجاد شدند. تحقیق پیش رو با استفاده از دادههای گردآوری شده به صورت میدانی و کتابخانهای و بهره گیری از روش توصیفی تحلیلی است که ضمن بیان جایگاه آب در فرهنگ ایرانی به معرفی سنگاب امامزاده شاه سیدعلی اصفهان میپردازد و سعی در بررسی نقوش آن و ریشهیابی این نقوش از نظر مفهوم و ساختار در هنر ایران دارد. نتایج بدست آمده نشان میدهد که تاکنون هیچ پژوهشی در رابطه با این سنگاب صورت نگرفته است. این سنگاب در بحث نماد شناسی دارای عالیترین پیامهای ملی و مذهبی است. ا |
---|