وونرف؛ مؤلفه‌های منظر شهری در خیابان برای زندگی
در مبحث پیادهمحوری، فضای مشترک با هدف یکپارچگی وسایل نقلیه و مردم، به عنوان رویکردی انسان-محور در طراحی خیابان‌های شهری معاصر مطرح شده است. پدیده وونرف به معنای حیاط زندگی، معادل منطقه آرام ترافیکی و پهنه خانگی بوده که در پی تحقق فضای مشترک در مقیاس محله مسکونی است. وونرف، با هدف ایجاد محله‌ای امن...
Guardado en:
| Autores principales: | , |
|---|---|
| Formato: | article |
| Lenguaje: | EN FA |
| Publicado: |
Nazar research center for Art, Architecture & Urbanism
2018
|
| Materias: | |
| Acceso en línea: | https://doaj.org/article/3b277be9783a4001bdb133724305d330 |
| Etiquetas: |
Agregar Etiqueta
Sin Etiquetas, Sea el primero en etiquetar este registro!
|
| id |
oai:doaj.org-article:3b277be9783a4001bdb133724305d330 |
|---|---|
| record_format |
dspace |
| spelling |
oai:doaj.org-article:3b277be9783a4001bdb133724305d3302021-11-15T14:35:11Zوونرف؛ مؤلفه‌های منظر شهری در خیابان برای زندگی2008-74462008-216910.22034/manzar.2018.68625https://doaj.org/article/3b277be9783a4001bdb133724305d3302018-07-01T00:00:00Zhttp://www.manzar-sj.com/article_68625_4bfbc820e528441e4090f5871b2080e7.pdfhttps://doaj.org/toc/2008-7446https://doaj.org/toc/2008-2169در مبحث پیادهمحوری، فضای مشترک با هدف یکپارچگی وسایل نقلیه و مردم، به عنوان رویکردی انسان-محور در طراحی خیابان‌های شهری معاصر مطرح شده است. پدیده وونرف به معنای حیاط زندگی، معادل منطقه آرام ترافیکی و پهنه خانگی بوده که در پی تحقق فضای مشترک در مقیاس محله مسکونی است. وونرف، با هدف ایجاد محله‌ای امن و سرزنده و با اعمال محدودیت سرعت برای ماشین‌های عبوری محلی، ارتباط هم‌زیستی خودروهای شخصی و عابران پیاده را افزایش داده، به‌طوری‌که حق تقدم را برای عابران پیاده قائل بوده تا امکان حضور و حرکت آزادانه تمام افراد پیاده، به خصوص افراد سالخورده و کم‌توان جسمی-حرکتی در فضا را فراهم آورد و محدوده‌ای امن برای بازی کودکان در محله تأمین کند. وونرف به عنوان بخشی از منظر شهری در مقیاس محله، متشکل از مؤلفه‌های کالبدی-عملکردی، زیباشناختی و معنایی-مکانی منظر است و از نحوه ترکیب محیط انسان‌ساخت با محیط طبیعی بر اساس فعالیت‌های انسانی حاصل می‌شود، که از طریق انطباق نیازهای ارگونومیک، شخصیتی، اجتماعی و فرهنگی مردم در یک محله ویژه و بهره‌گیری از کلیه‌ی ابزارهای محیطی «فرم، عملکرد و معنا»، می‌تواند تجربیات حسی، ادراکی و شناختی لذت‌بخش برای ساکنان محل فراهم آورده و مجموع سطوح «حسی، فرمال و نمادین» در یک تجربه زیبایی‌شناختی با محوریت انسان و عابر پیاده، به لذت زیبایی‌شناختی ختم می‌شود. نهایتاً منظر شهری وونرف به عنوان پدیده‌ای عینی-ذهنی، با ارتقای سرزندگی، افزایش تعاملات اجتماعی و القای حس مکان در فضای ادغام شده پیاده، دوچرخه و سواره به عنوان فضای اشتراکی محله پیاده‌مدار دموکراتیک و زیست‌پذیر مطرح می‌شود که تداعی خیابان زندگی برای ساکنین خواهد بود.مینو قره بگلوفرناز خواجه سعیدNazar research center for Art, Architecture & Urbanismarticleوونرففضای مشترکخیابان برای زندگیمنظر شهریArchitectureNA1-9428ENFAمنظر, Vol 10, Iss 43, Pp 42-51 (2018) |
| institution |
DOAJ |
| collection |
DOAJ |
| language |
EN FA |
| topic |
وونرف فضای مشترک خیابان برای زندگی منظر شهری Architecture NA1-9428 |
| spellingShingle |
وونرف فضای مشترک خیابان برای زندگی منظر شهری Architecture NA1-9428 مینو قره بگلو فرناز خواجه سعید وونرف؛ مؤلفه‌های منظر شهری در خیابان برای زندگی |
| description |
در مبحث پیادهمحوری، فضای مشترک با هدف یکپارچگی وسایل نقلیه و مردم، به عنوان رویکردی انسان-محور در طراحی خیابان‌های شهری معاصر مطرح شده است. پدیده وونرف به معنای حیاط زندگی، معادل منطقه آرام ترافیکی و پهنه خانگی بوده که در پی تحقق فضای مشترک در مقیاس محله مسکونی است. وونرف، با هدف ایجاد محله‌ای امن و سرزنده و با اعمال محدودیت سرعت برای ماشین‌های عبوری محلی، ارتباط هم‌زیستی خودروهای شخصی و عابران پیاده را افزایش داده، به‌طوری‌که حق تقدم را برای عابران پیاده قائل بوده تا امکان حضور و حرکت آزادانه تمام افراد پیاده، به خصوص افراد سالخورده و کم‌توان جسمی-حرکتی در فضا را فراهم آورد و محدوده‌ای امن برای بازی کودکان در محله تأمین کند. وونرف به عنوان بخشی از منظر شهری در مقیاس محله، متشکل از مؤلفه‌های کالبدی-عملکردی، زیباشناختی و معنایی-مکانی منظر است و از نحوه ترکیب محیط انسان‌ساخت با محیط طبیعی بر اساس فعالیت‌های انسانی حاصل می‌شود، که از طریق انطباق نیازهای ارگونومیک، شخصیتی، اجتماعی و فرهنگی مردم در یک محله ویژه و بهره‌گیری از کلیه‌ی ابزارهای محیطی «فرم، عملکرد و معنا»، می‌تواند تجربیات حسی، ادراکی و شناختی لذت‌بخش برای ساکنان محل فراهم آورده و مجموع سطوح «حسی، فرمال و نمادین» در یک تجربه زیبایی‌شناختی با محوریت انسان و عابر پیاده، به لذت زیبایی‌شناختی ختم می‌شود. نهایتاً منظر شهری وونرف به عنوان پدیده‌ای عینی-ذهنی، با ارتقای سرزندگی، افزایش تعاملات اجتماعی و القای حس مکان در فضای ادغام شده پیاده، دوچرخه و سواره به عنوان فضای اشتراکی محله پیاده‌مدار دموکراتیک و زیست‌پذیر مطرح می‌شود که تداعی خیابان زندگی برای ساکنین خواهد بود. |
| format |
article |
| author |
مینو قره بگلو فرناز خواجه سعید |
| author_facet |
مینو قره بگلو فرناز خواجه سعید |
| author_sort |
مینو قره بگلو |
| title |
وونرف؛ مؤلفه‌های منظر شهری در خیابان برای زندگی |
| title_short |
وونرف؛ مؤلفه‌های منظر شهری در خیابان برای زندگی |
| title_full |
وونرف؛ مؤلفه‌های منظر شهری در خیابان برای زندگی |
| title_fullStr |
وونرف؛ مؤلفه‌های منظر شهری در خیابان برای زندگی |
| title_full_unstemmed |
وونرف؛ مؤلفه‌های منظر شهری در خیابان برای زندگی |
| title_sort |
وونرف؛ مؤلفه‌های منظر شهری در خیابان برای زندگی |
| publisher |
Nazar research center for Art, Architecture & Urbanism |
| publishDate |
2018 |
| url |
https://doaj.org/article/3b277be9783a4001bdb133724305d330 |
| work_keys_str_mv |
AT mynwqrhbglw wwnrfmwlfhhạymnẓrsẖhrydrkẖyạbạnbrạyzndgy AT frnạzkẖwạjhsʿyd wwnrfmwlfhhạymnẓrsẖhrydrkẖyạbạnbrạyzndgy |
| _version_ |
1718428369449648128 |