اثرات بیولوژیکی گونههای تریکودرمای ریزوسفر گوجهفرنگی و قارچ‌کش بیولوژیکی Trichomax-HV علیه بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجهفرنگی در شرایط آزمایشگاهی
پژمردگی فوزاریومی گوجهفرنگی از مهم‌ترین و شایعترین بیماریهای گوجهفرنگی در مناطق زیر کشت این گیاه در سراسر جهان میباشد. کنترل بیولوژیک بیماریهای گیاهی با استفاده از میکروارگانیسمهای غیر بیماری‌زا توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب نموده است. از موفقترین و پرکاربردترین میکروارگانیسمهایی ک...
Guardado en:
| Autores principales: | , , , |
|---|---|
| Formato: | article |
| Lenguaje: | FA |
| Publicado: |
Ferdowsi University of Mashhad
2021
|
| Materias: | |
| Acceso en línea: | https://doaj.org/article/402268cc00e04e59a33e1e1e33221e13 |
| Etiquetas: |
Agregar Etiqueta
Sin Etiquetas, Sea el primero en etiquetar este registro!
|
| id |
oai:doaj.org-article:402268cc00e04e59a33e1e1e33221e13 |
|---|---|
| record_format |
dspace |
| spelling |
oai:doaj.org-article:402268cc00e04e59a33e1e1e33221e132021-11-08T05:23:12Zاثرات بیولوژیکی گونههای تریکودرمای ریزوسفر گوجهفرنگی و قارچ‌کش بیولوژیکی Trichomax-HV علیه بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجهفرنگی در شرایط آزمایشگاهی2008-474910.22067/jpp.2021.32846.0https://doaj.org/article/402268cc00e04e59a33e1e1e33221e132021-11-01T00:00:00Zhttps://jpp.um.ac.ir/article_40335_d0e855019df09fe383b7fc247c2f123e.pdfhttps://doaj.org/toc/2008-4749پژمردگی فوزاریومی گوجهفرنگی از مهم‌ترین و شایعترین بیماریهای گوجهفرنگی در مناطق زیر کشت این گیاه در سراسر جهان میباشد. کنترل بیولوژیک بیماریهای گیاهی با استفاده از میکروارگانیسمهای غیر بیماری‌زا توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب نموده است. از موفقترین و پرکاربردترین میکروارگانیسمهایی که باعث جلوگیری از خسارت قارچها در گیاهان میشوند، گونههای مختلف جنسTrichoderma میباشند. در این تحقیق اثر دو جدایه Trichoderma harzianum و Trichoderma virens و سم بیولوژیک Trichomax-HV علیه Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici عامل بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجهفرنگی در آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفت. فعالیت آنتاگونیستی این جدایهها علیه این بیمارگر در آزمایشگاه به روش کشت متقابل مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور بررسی اثر این جدایههای آنتاگونیست در گلخانه، ابتدا مایه تلقیح قارچ بیمارگر به یک‌سوم تحتانی خاک گلدانها افزوده شد و به محض انتقال دادن گیاهچهها به گلدان، آنتاگونیستهای قارچی به گلدانها اضافه شد و پس از 60 روز برهمکنش بین بیمارگر و آنتاگونیست، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بررسیهای آزمایشگاهی نشان داد که T. harzianum به میزان 9.48 درصد، Trichomax-HV به میزان 6.45 درصد و T. virens به میزان 22.36 درصد از رشد بیمارگر (در مقایسه با شاهد) جلوگیری کردند و باعث کلونیزه کردن پرگنههای بیمارگر شدند. عوامل آنتاگونیست در آزمایشهای گلخانهای موجب افزایش ارتفاع ساقه، وزن تر و خشک اندامهای هوایی و ریشه در غیاب بیمارگر شدند. فقط T. harzianum در برهمکنش با بیمارگر باعث افزایش ارتفاع ساقه، وزن تر و خشک اندامهای هوایی و ریشه نسبت به شاهد آلوده شد.سجاد جلالیمصطفی درویش نیاناصر پنجه کهسمیرا پاکبازFerdowsi University of Mashhadarticleکنترل بیولوژیکt. harzianumt. virensAgriculture (General)S1-972FAMajallah-i ḥifāẓat-i giyāhān, Vol 35, Iss 3, Pp 293-302 (2021) |
| institution |
DOAJ |
| collection |
DOAJ |
| language |
FA |
| topic |
کنترل بیولوژیک t. harzianum t. virens Agriculture (General) S1-972 |
| spellingShingle |
کنترل بیولوژیک t. harzianum t. virens Agriculture (General) S1-972 سجاد جلالی مصطفی درویش نیا ناصر پنجه که سمیرا پاکباز اثرات بیولوژیکی گونههای تریکودرمای ریزوسفر گوجهفرنگی و قارچ‌کش بیولوژیکی Trichomax-HV علیه بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجهفرنگی در شرایط آزمایشگاهی |
| description |
پژمردگی فوزاریومی گوجهفرنگی از مهم‌ترین و شایعترین بیماریهای گوجهفرنگی در مناطق زیر کشت این گیاه در سراسر جهان میباشد. کنترل بیولوژیک بیماریهای گیاهی با استفاده از میکروارگانیسمهای غیر بیماری‌زا توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب نموده است. از موفقترین و پرکاربردترین میکروارگانیسمهایی که باعث جلوگیری از خسارت قارچها در گیاهان میشوند، گونههای مختلف جنسTrichoderma میباشند. در این تحقیق اثر دو جدایه Trichoderma harzianum و Trichoderma virens و سم بیولوژیک Trichomax-HV علیه Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici عامل بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجهفرنگی در آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفت. فعالیت آنتاگونیستی این جدایهها علیه این بیمارگر در آزمایشگاه به روش کشت متقابل مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور بررسی اثر این جدایههای آنتاگونیست در گلخانه، ابتدا مایه تلقیح قارچ بیمارگر به یک‌سوم تحتانی خاک گلدانها افزوده شد و به محض انتقال دادن گیاهچهها به گلدان، آنتاگونیستهای قارچی به گلدانها اضافه شد و پس از 60 روز برهمکنش بین بیمارگر و آنتاگونیست، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بررسیهای آزمایشگاهی نشان داد که T. harzianum به میزان 9.48 درصد، Trichomax-HV به میزان 6.45 درصد و T. virens به میزان 22.36 درصد از رشد بیمارگر (در مقایسه با شاهد) جلوگیری کردند و باعث کلونیزه کردن پرگنههای بیمارگر شدند. عوامل آنتاگونیست در آزمایشهای گلخانهای موجب افزایش ارتفاع ساقه، وزن تر و خشک اندامهای هوایی و ریشه در غیاب بیمارگر شدند. فقط T. harzianum در برهمکنش با بیمارگر باعث افزایش ارتفاع ساقه، وزن تر و خشک اندامهای هوایی و ریشه نسبت به شاهد آلوده شد. |
| format |
article |
| author |
سجاد جلالی مصطفی درویش نیا ناصر پنجه که سمیرا پاکباز |
| author_facet |
سجاد جلالی مصطفی درویش نیا ناصر پنجه که سمیرا پاکباز |
| author_sort |
سجاد جلالی |
| title |
اثرات بیولوژیکی گونههای تریکودرمای ریزوسفر گوجهفرنگی و قارچ‌کش بیولوژیکی Trichomax-HV علیه بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجهفرنگی در شرایط آزمایشگاهی |
| title_short |
اثرات بیولوژیکی گونههای تریکودرمای ریزوسفر گوجهفرنگی و قارچ‌کش بیولوژیکی Trichomax-HV علیه بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجهفرنگی در شرایط آزمایشگاهی |
| title_full |
اثرات بیولوژیکی گونههای تریکودرمای ریزوسفر گوجهفرنگی و قارچ‌کش بیولوژیکی Trichomax-HV علیه بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجهفرنگی در شرایط آزمایشگاهی |
| title_fullStr |
اثرات بیولوژیکی گونههای تریکودرمای ریزوسفر گوجهفرنگی و قارچ‌کش بیولوژیکی Trichomax-HV علیه بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجهفرنگی در شرایط آزمایشگاهی |
| title_full_unstemmed |
اثرات بیولوژیکی گونههای تریکودرمای ریزوسفر گوجهفرنگی و قارچ‌کش بیولوژیکی Trichomax-HV علیه بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجهفرنگی در شرایط آزمایشگاهی |
| title_sort |
اثرات بیولوژیکی گونههای تریکودرمای ریزوسفر گوجهفرنگی و قارچ‌کش بیولوژیکی trichomax-hv علیه بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجهفرنگی در شرایط آزمایشگاهی |
| publisher |
Ferdowsi University of Mashhad |
| publishDate |
2021 |
| url |
https://doaj.org/article/402268cc00e04e59a33e1e1e33221e13 |
| work_keys_str_mv |
AT sjạdjlạly ạtẖrạtbywlwzẖyḵygwnhhạytryḵwdrmạyryzwsfrgwjhfrngywqạrcẖḵsẖbywlwzẖyḵytrichomaxhvʿlyhbymạrypzẖmrdgyfwzạrywmygwjhfrngydrsẖrạyṭậzmạysẖgạhy AT mṣṭfydrwysẖnyạ ạtẖrạtbywlwzẖyḵygwnhhạytryḵwdrmạyryzwsfrgwjhfrngywqạrcẖḵsẖbywlwzẖyḵytrichomaxhvʿlyhbymạrypzẖmrdgyfwzạrywmygwjhfrngydrsẖrạyṭậzmạysẖgạhy AT nạṣrpnjhḵh ạtẖrạtbywlwzẖyḵygwnhhạytryḵwdrmạyryzwsfrgwjhfrngywqạrcẖḵsẖbywlwzẖyḵytrichomaxhvʿlyhbymạrypzẖmrdgyfwzạrywmygwjhfrngydrsẖrạyṭậzmạysẖgạhy AT smyrạpạḵbạz ạtẖrạtbywlwzẖyḵygwnhhạytryḵwdrmạyryzwsfrgwjhfrngywqạrcẖḵsẖbywlwzẖyḵytrichomaxhvʿlyhbymạrypzẖmrdgyfwzạrywmygwjhfrngydrsẖrạyṭậzmạysẖgạhy |
| _version_ |
1718442900169162752 |