مشارکت: مبنای طراحی فضاهای شهری چندعملکردی

ایدۀ طراحی فضای چندعملکردی به صورت‌های مختلف و با معانی متفاوت، همواره در حوزۀ ادبیات رشته‌های مربوط به معماری و شهر حضور داشته و تعریف این مفهوم به صورت جامع همچنان در حال تکمیل است. اما این نوع فضاهای شهری در کشورهای در حال توسعه از دیرباز به صورت خودجوش وجود داشته‌اند. در کشورهای توسعه‌یافته برای...

Descripción completa

Guardado en:
Detalles Bibliográficos
Autor principal: عطیه غفوری
Formato: article
Lenguaje:EN
FA
Publicado: Nazar research center for Art, Architecture & Urbanism 2020
Materias:
Acceso en línea:https://doaj.org/article/52ce75f923484f7597dddd1ad8ddf5dc
Etiquetas: Agregar Etiqueta
Sin Etiquetas, Sea el primero en etiquetar este registro!
id oai:doaj.org-article:52ce75f923484f7597dddd1ad8ddf5dc
record_format dspace
spelling oai:doaj.org-article:52ce75f923484f7597dddd1ad8ddf5dc2021-11-15T14:26:09Zمشارکت: مبنای طراحی فضاهای شهری چندعملکردی2008-74462008-216910.22034/manzar.2020.242655.2080https://doaj.org/article/52ce75f923484f7597dddd1ad8ddf5dc2020-12-01T00:00:00Zhttp://www.manzar-sj.com/article_119461_df6b7b17fe0e5c9e578a6d6b9a24846e.pdfhttps://doaj.org/toc/2008-7446https://doaj.org/toc/2008-2169ایدۀ طراحی فضای چندعملکردی به صورت‌های مختلف و با معانی متفاوت، همواره در حوزۀ ادبیات رشته‌های مربوط به معماری و شهر حضور داشته و تعریف این مفهوم به صورت جامع همچنان در حال تکمیل است. اما این نوع فضاهای شهری در کشورهای در حال توسعه از دیرباز به صورت خودجوش وجود داشته‌اند. در کشورهای توسعه‌یافته برای خارج‌شدن از چارچوبی که یک فضا برای آن طراحی شده است، سخت‌گیری‌های بیشتری اعمال می‌شود. اما با وجود تفاوت‌هایی که در تملک فضاهای عمومی وجود دارد، فضاهای چندعملکردی در سراسر جهان پدید آمده‌اند و روزبه‌روز در حال افزایش هستند. این فضاها، با توجه به بستری که در آن شکل گرفته‌اند، ویژگی‌های مربوط به مورفولوژی فضا و ابعاد و اندازه‌ها و نیز عملکرد اصلیشان با یکدیگر تفاوت‌هایی دارند. اما در عین این تفاوت‌ها دارای الگوهای مشترکی هستند که درنظرگرفتن آنها به برنامه‌ریزی و طراحی برای این‌گونه فضاها در آینده کمک می‌کند. این نوشتار، 80 نمونه از فضاهایی را که در حال حاضر به صورت چندعملکردی فعال هستند یا پتانسیل لازم برای تبدیل‌شدن به این‌گونه فضاها را دارند، بررسی می‌کند. در این پژوهش، برای انتخاب نمونه‌ها و استخراج الگوها از روش استدلال مبتنی بر نمونه (CBR) در کنار زبان الگوی کریستوفر الکساندر استفاده شده است. نتیجه الگوهایی است که می‌تواند به طراحان کمک کند در مواجهه با پروژه‌های شهری جهت افزایش کیفیت زندگی شهروندان مؤثرتر عمل کنند. در نهایت مشاهده می‌شود که الگوهای به‌دست‌آمده کمتر شکل کالبدی داشته و بیشتر به شکل برنامه‌ریزی و مدیریت فضا هستند. الگویی که بیشترین تکرار را در میان الگوهای استخراج شده دارد، «مشارکت» است که باید به عنوان یک فرهنگ در تمامی اشکال خود، از ابتدا در فرایند برنامه‌ریزی، طراحی و بهره‌برداری لحاظ شود.عطیه غفوریNazar research center for Art, Architecture & Urbanismarticleفضای چندعملکردیفضای شهریمدیریت شهریاستفاده اشتراکیالگوArchitectureNA1-9428ENFAمنظر, Vol 12, Iss 53, Pp 26-39 (2020)
institution DOAJ
collection DOAJ
language EN
FA
topic فضای چندعملکردی
فضای شهری
مدیریت شهری
استفاده اشتراکی
الگو
Architecture
NA1-9428
spellingShingle فضای چندعملکردی
فضای شهری
مدیریت شهری
استفاده اشتراکی
الگو
Architecture
NA1-9428
عطیه غفوری
مشارکت: مبنای طراحی فضاهای شهری چندعملکردی
description ایدۀ طراحی فضای چندعملکردی به صورت‌های مختلف و با معانی متفاوت، همواره در حوزۀ ادبیات رشته‌های مربوط به معماری و شهر حضور داشته و تعریف این مفهوم به صورت جامع همچنان در حال تکمیل است. اما این نوع فضاهای شهری در کشورهای در حال توسعه از دیرباز به صورت خودجوش وجود داشته‌اند. در کشورهای توسعه‌یافته برای خارج‌شدن از چارچوبی که یک فضا برای آن طراحی شده است، سخت‌گیری‌های بیشتری اعمال می‌شود. اما با وجود تفاوت‌هایی که در تملک فضاهای عمومی وجود دارد، فضاهای چندعملکردی در سراسر جهان پدید آمده‌اند و روزبه‌روز در حال افزایش هستند. این فضاها، با توجه به بستری که در آن شکل گرفته‌اند، ویژگی‌های مربوط به مورفولوژی فضا و ابعاد و اندازه‌ها و نیز عملکرد اصلیشان با یکدیگر تفاوت‌هایی دارند. اما در عین این تفاوت‌ها دارای الگوهای مشترکی هستند که درنظرگرفتن آنها به برنامه‌ریزی و طراحی برای این‌گونه فضاها در آینده کمک می‌کند. این نوشتار، 80 نمونه از فضاهایی را که در حال حاضر به صورت چندعملکردی فعال هستند یا پتانسیل لازم برای تبدیل‌شدن به این‌گونه فضاها را دارند، بررسی می‌کند. در این پژوهش، برای انتخاب نمونه‌ها و استخراج الگوها از روش استدلال مبتنی بر نمونه (CBR) در کنار زبان الگوی کریستوفر الکساندر استفاده شده است. نتیجه الگوهایی است که می‌تواند به طراحان کمک کند در مواجهه با پروژه‌های شهری جهت افزایش کیفیت زندگی شهروندان مؤثرتر عمل کنند. در نهایت مشاهده می‌شود که الگوهای به‌دست‌آمده کمتر شکل کالبدی داشته و بیشتر به شکل برنامه‌ریزی و مدیریت فضا هستند. الگویی که بیشترین تکرار را در میان الگوهای استخراج شده دارد، «مشارکت» است که باید به عنوان یک فرهنگ در تمامی اشکال خود، از ابتدا در فرایند برنامه‌ریزی، طراحی و بهره‌برداری لحاظ شود.
format article
author عطیه غفوری
author_facet عطیه غفوری
author_sort عطیه غفوری
title مشارکت: مبنای طراحی فضاهای شهری چندعملکردی
title_short مشارکت: مبنای طراحی فضاهای شهری چندعملکردی
title_full مشارکت: مبنای طراحی فضاهای شهری چندعملکردی
title_fullStr مشارکت: مبنای طراحی فضاهای شهری چندعملکردی
title_full_unstemmed مشارکت: مبنای طراحی فضاهای شهری چندعملکردی
title_sort مشارکت: مبنای طراحی فضاهای شهری چندعملکردی
publisher Nazar research center for Art, Architecture & Urbanism
publishDate 2020
url https://doaj.org/article/52ce75f923484f7597dddd1ad8ddf5dc
work_keys_str_mv AT ʿṭyhgẖfwry msẖạrḵtmbnạyṭrạḥyfḍạhạysẖhrycẖndʿmlḵrdy
_version_ 1718428374820454400