دره درکه، به مثابه شارباغ ایرانی

روند تخریبی روددره‌های شهر تهران و تجارب ناموفق در نمونه‌های مختلف نشان از عدم شناخت صحیح و استفاده نادرست از ظرفیت‌های این روددره‌ها است. روددره درکه یکی از هفت روددره باارزش تهران است که به عنوان یکی از کریدورهای اصلی و طبیعی در کوه پایه‌های رشته‌کوه البرز  قرار دارد. روددره درکه از سه مؤلفه آب، گ...

Descripción completa

Guardado en:
Detalles Bibliográficos
Autor principal: فرشاد بهرامی
Formato: article
Lenguaje:EN
FA
Publicado: Nazar research center for Art, Architecture & Urbanism 2018
Materias:
Acceso en línea:https://doaj.org/article/5df5f628d7804bbb9871215313b4d5a1
Etiquetas: Agregar Etiqueta
Sin Etiquetas, Sea el primero en etiquetar este registro!
id oai:doaj.org-article:5df5f628d7804bbb9871215313b4d5a1
record_format dspace
spelling oai:doaj.org-article:5df5f628d7804bbb9871215313b4d5a12021-11-15T14:35:11Zدره درکه، به مثابه شارباغ ایرانی2008-74462008-216910.22034/manzar.2018.68624https://doaj.org/article/5df5f628d7804bbb9871215313b4d5a12018-07-01T00:00:00Zhttp://www.manzar-sj.com/article_68624_ec6a5715606257a2985c62c83d6def5f.pdfhttps://doaj.org/toc/2008-7446https://doaj.org/toc/2008-2169روند تخریبی روددره‌های شهر تهران و تجارب ناموفق در نمونه‌های مختلف نشان از عدم شناخت صحیح و استفاده نادرست از ظرفیت‌های این روددره‌ها است. روددره درکه یکی از هفت روددره باارزش تهران است که به عنوان یکی از کریدورهای اصلی و طبیعی در کوه پایه‌های رشته‌کوه البرز  قرار دارد. روددره درکه از سه مؤلفه آب، گیاه و دانه‌های معماری تشکیل شده است. هم‌نشینی لاینفک این سه مؤلفه، ساختار طبیعی و بومی روددره درکه را بازگو می‌کند. مسیر حرکت رود در خط القعر دره و شکل‌گیری درختان و گیاهان در امتداد آن و حضور دانه‌های معماری در انتهای مسیر حرکت رود، شاکله اصلی روددره درکه را شکل می‌دهد. فرضیه شارباغ ایرانی که در سال ۱۳۹۴ در شماره ۳۳ مجله منظر توسط مهدی شیبانی و مریم اسماعیل‌دخت مطرح شد، عناصری برای الگوی شارباغ را بازگو کرد که آب، گیاه و دانه‌های معماری به عنوان مؤلفه‌های اصلی و شاکله شارباغ در مقاله مذکور مطرح شد. به نظر می‌‎رسد که مؤلفه‌های شارباغ ایرانی می‌تواند الگوی شکل‌گیری روددره درکه باشد که آب، گیاه (باغات درکه) و دانه‌های معماری (روستا درکه) در ساختاری خطی و در امتداد مسیر حرکت رود شکل‌گرفته‌اند. پیکره باغات درکه و دانه‌های معماری (روستای درکه) با توجه به بستر طبیعی و مسیر حرکتی رود، الگوی شار باغ ایرانی را دنبال می‌کنند. این پژوهش به دنبال نظریه‌ای برای توسعه‌های آتی روددره درکه است و با بررسی الگوی شارباغ ایرانی و تطبیق آن با مؤلفه‌های منظرساز روددره درکه، این موضوع را استنتاج می‌کند که الگوی شارباغ ایرانی پایه و اساس روددره درکه است و در توسعه‌های آتی این رود دره، امکان به کارگیری این نظریه امکان‌پذیر است.فرشاد بهرامیNazar research center for Art, Architecture & Urbanismarticleروددره درکهشارباغ ایرانیساختار طبیعی درهمنظر طبیعی رودArchitectureNA1-9428ENFAمنظر, Vol 10, Iss 43, Pp 34-41 (2018)
institution DOAJ
collection DOAJ
language EN
FA
topic روددره درکه
شارباغ ایرانی
ساختار طبیعی دره
منظر طبیعی رود
Architecture
NA1-9428
spellingShingle روددره درکه
شارباغ ایرانی
ساختار طبیعی دره
منظر طبیعی رود
Architecture
NA1-9428
فرشاد بهرامی
دره درکه، به مثابه شارباغ ایرانی
description روند تخریبی روددره‌های شهر تهران و تجارب ناموفق در نمونه‌های مختلف نشان از عدم شناخت صحیح و استفاده نادرست از ظرفیت‌های این روددره‌ها است. روددره درکه یکی از هفت روددره باارزش تهران است که به عنوان یکی از کریدورهای اصلی و طبیعی در کوه پایه‌های رشته‌کوه البرز  قرار دارد. روددره درکه از سه مؤلفه آب، گیاه و دانه‌های معماری تشکیل شده است. هم‌نشینی لاینفک این سه مؤلفه، ساختار طبیعی و بومی روددره درکه را بازگو می‌کند. مسیر حرکت رود در خط القعر دره و شکل‌گیری درختان و گیاهان در امتداد آن و حضور دانه‌های معماری در انتهای مسیر حرکت رود، شاکله اصلی روددره درکه را شکل می‌دهد. فرضیه شارباغ ایرانی که در سال ۱۳۹۴ در شماره ۳۳ مجله منظر توسط مهدی شیبانی و مریم اسماعیل‌دخت مطرح شد، عناصری برای الگوی شارباغ را بازگو کرد که آب، گیاه و دانه‌های معماری به عنوان مؤلفه‌های اصلی و شاکله شارباغ در مقاله مذکور مطرح شد. به نظر می‌‎رسد که مؤلفه‌های شارباغ ایرانی می‌تواند الگوی شکل‌گیری روددره درکه باشد که آب، گیاه (باغات درکه) و دانه‌های معماری (روستا درکه) در ساختاری خطی و در امتداد مسیر حرکت رود شکل‌گرفته‌اند. پیکره باغات درکه و دانه‌های معماری (روستای درکه) با توجه به بستر طبیعی و مسیر حرکتی رود، الگوی شار باغ ایرانی را دنبال می‌کنند. این پژوهش به دنبال نظریه‌ای برای توسعه‌های آتی روددره درکه است و با بررسی الگوی شارباغ ایرانی و تطبیق آن با مؤلفه‌های منظرساز روددره درکه، این موضوع را استنتاج می‌کند که الگوی شارباغ ایرانی پایه و اساس روددره درکه است و در توسعه‌های آتی این رود دره، امکان به کارگیری این نظریه امکان‌پذیر است.
format article
author فرشاد بهرامی
author_facet فرشاد بهرامی
author_sort فرشاد بهرامی
title دره درکه، به مثابه شارباغ ایرانی
title_short دره درکه، به مثابه شارباغ ایرانی
title_full دره درکه، به مثابه شارباغ ایرانی
title_fullStr دره درکه، به مثابه شارباغ ایرانی
title_full_unstemmed دره درکه، به مثابه شارباغ ایرانی
title_sort دره درکه، به مثابه شارباغ ایرانی
publisher Nazar research center for Art, Architecture & Urbanism
publishDate 2018
url https://doaj.org/article/5df5f628d7804bbb9871215313b4d5a1
work_keys_str_mv AT frsẖạdbhrạmy drhdrḵhbhmtẖạbhsẖạrbạgẖạyrạny
_version_ 1718428377605472256