نظریۀ انگیزش الهیِ زاگزبسکی دربارۀ نسبت دین و اخلاق
نظریۀ انگیزش الهی نظریهای است اخلاقی با بنیاد الهیاتی که در تلاش است، با خوانشی نو–ارسطویی و انگیزش–محور، نسبت بین دین و اخلاق را در چارچوب الهیات مسیحی تبیین کند. این نظریه که لیندا زاگزبسکی آن را مطرح کرده است، گونهای نو از اخلاق فضیلتمدار را عرضه میکند که در آن انگیزههای الهی، به خصوص انگیزۀ...
Guardado en:
Autores principales: | , |
---|---|
Formato: | article |
Lenguaje: | FA |
Publicado: |
Imam Sadiq University
2015
|
Materias: | |
Acceso en línea: | https://doaj.org/article/67fde0b328e84d7790ddfc3e19e68c61 |
Etiquetas: |
Agregar Etiqueta
Sin Etiquetas, Sea el primero en etiquetar este registro!
|
Sumario: | نظریۀ انگیزش الهی نظریهای است اخلاقی با بنیاد الهیاتی که در تلاش است، با خوانشی نو–ارسطویی و انگیزش–محور، نسبت بین دین و اخلاق را در چارچوب الهیات مسیحی تبیین کند. این نظریه که لیندا زاگزبسکی آن را مطرح کرده است، گونهای نو از اخلاق فضیلتمدار را عرضه میکند که در آن انگیزههای الهی، به خصوص انگیزۀ عشق، بنیادِ حیات و زیستِ اخلاقیاند و این انگیزهها هم به لحاظ وجودشناختی و هم به لحاظ تبیینشناختی پایۀ تمام اوصاف و ارزشهای اخلاقی در نظر گرفته میشوند. این نظریه برای پیشبرد مقصد خود از پنج گام بهره میبرد. در گام اول تشخص خدا را اثبات میکند. در گام دوم نشان میدهد که خداوند از عالیترین فضایل و انگیزهها بهرهمند است. در گام سوم انگیزۀ خداوند در فعل خلقت را انگیزۀ عشق معرفی میکند و آن را پایهایترین انگیزۀ الهی به شمار میآورد. در گام چهارم آموزۀ تشبه به خدا را پیگیری میکند و بر نقایص جدی این آموزه تأکید میکند. در گام آخر تلاش میکند تا این آموزه را با آموزۀ تجسد مسیح عجین کند و از نقایص آن بکاهد. |
---|