یکجانبهگرایی مدرنیستی و سیاستهای توسعۀ شهری ایران معاصر
شهرهای تاریخی عموماً محصول نوعی مشارکت بین عامۀ مردم و دستگاه حکومت بودهاند. در دوران تاریخی بهدلیل همخوانی جهانبینی بخش عامه و طبقۀ قدرتمند جامعه، تفاوت چشمگیری در بین سلیقه و نگاه آنها وجود نداشته است و درنتیجه، تصمیمات و اقدامات این دو گروه نسبت به شهر به نوعی هماهنگی پایدار منتهی میشد. اما ب...
Guardado en:
Autor principal: | امین مقصودی |
---|---|
Formato: | article |
Lenguaje: | EN FA |
Publicado: |
Nazar research center for Art, Architecture & Urbanism
2019
|
Materias: | |
Acceso en línea: | https://doaj.org/article/6d3690f29afd49d58def1e24eef2e174 |
Etiquetas: |
Agregar Etiqueta
Sin Etiquetas, Sea el primero en etiquetar este registro!
|
Ejemplares similares
-
تغییر معنا در گفتمان خوشنویسی ایران معاصر از دیدگاه تحلیل گفتمان انتقادی
por: حجت امانی, et al.
Publicado: (2021) -
دلایل سرزندگیِ فضاهای عمومی ایتالیا در گذر تاریخ تا به امروز
por: زهرا بحرالعلومی
Publicado: (2016) -
راهبردها، علل و چالشهای توسعۀ فرهنگی با رویکرد توسعۀ گردشگری با استفاده از روش دادهبنیاد
por: ابوذر رضایی, et al.
Publicado: (2021) -
بررسی سیاست های فرهنگی و دینی ایران در جهت توسعه گردشگری حلال
por: مهدی باصولی, et al.
Publicado: (2021) -
تأثیر شریانهای ارتباطی در توسعۀ شهر نمونۀ موردی : محور هفت باغ علوی کرمان
por: سیدامیر منصوری, et al.
Publicado: (2019)