انتقال شناخت میراث فرهنگی در شهرهای خلاق به کمک سایت اینترنتی
صنایع فرهنگی، نقش برجسته‌ای در گسترش شهرها ایفا می‌کنند و به خلق صنایع نو و انجام فعالیت‌های متنوع، سرعت می‌بخشند و منجر به رشد اقتصادی می‌شوند. نگاهی به سایت‌های فرهنگی، این فرصت را به وجود می‌آورد که منشأ و سرچشمۀ خلاقیت و همچنین روند پیدایش گونه‌ای نو از میان صنایعِ امروزی درک شود. آیا در زمینۀ گ...
Guardado en:
| Autor principal: | |
|---|---|
| Formato: | article |
| Lenguaje: | EN FA |
| Publicado: |
Nazar
2019
|
| Materias: | |
| Acceso en línea: | https://doaj.org/article/7b3a3495e4a444a0ac910f35bbf575cf |
| Etiquetas: |
Agregar Etiqueta
Sin Etiquetas, Sea el primero en etiquetar este registro!
|
| Sumario: | صنایع فرهنگی، نقش برجسته‌ای در گسترش شهرها ایفا می‌کنند و به خلق صنایع نو و انجام فعالیت‌های متنوع، سرعت می‌بخشند و منجر به رشد اقتصادی می‌شوند. نگاهی به سایت‌های فرهنگی، این فرصت را به وجود می‌آورد که منشأ و سرچشمۀ خلاقیت و همچنین روند پیدایش گونه‌ای نو از میان صنایعِ امروزی درک شود. آیا در زمینۀ گسترش شهرها در ایران، ملاحظاتی برای صنایع فرهنگی درنظر گرفته می‌شود تا بر پایۀ آنها روند خلاقیت و نوآوری شناخته شده و شکل گیرد؟ با توجه به تمایلی که در بازدیدکننده‌ها در کشف میراث فرهنگی کشورهای مختلف وجود دارد، تمایز بین بازدید از سایت و بازدید از مکان، همچون تفاوت بازار و محصول به نظر می‌رسد. با توجه به تبلیغات منفی و محدودیت‌هایی که توریست خارجی یا داخلی (به دلیل نیازمندی‌ها، علایق متفاوتِ بازدیدکننده و ممانعت از بازدید اماکنی که درحال تخریب هستند) در امر بازدید دارند، بازدید از اماکن تاریخی به‌طور مستقیم ضعیف شده است.طبق مطالعات مردم‌شناسی، فناوری تأثیرات بسزایی بر فرهنگ دارد. این روش، دیدگاه بدیعی برای گسترش ابعاد شناختی و عملیِ فرهنگ عرضه می‌کند. دو اصل اساسی در پیشبرد این مطالعه سهیم هستند : الف) روندی که بر طبق آن شناخت‌ها1 را دریافت و منتقل می‌کنیم. ب) ترکیب کدبندی‌ها با فناوری‌های دیجیتالی به گونه‌ای که دانسته‌ها 2 فعال، ترکیب و دوباره به شکل جدیدی عرضه شوند. مطالعۀ «ریچارد فلوریدا» که ارتباط تکنیک و فرهنگ را بررسی کرده و سهمی در پیشبرد آن داشته مورد بحث قرار می‌گیرد تا پیشینۀ مطلب را روشن سازد. آنچه انفورماتیک به شکل فرامتن3، با جمع‌آوری داده‌ها و دسته‌بندی آنها در یک مجموعۀ دیجیتالی فراهم می‌آورد ناکافی بوده و لازم است تا در محیط دیجیتالی ملاحظات مکانی-زمانی گنجانده شود. |
|---|