احیاء رودخانههای شهری، بر اساس دو رویکرد طراحی شهری بیوفیلیک و حساس به آب
امروزه توجه به مسائل زیستمحیطی از جمله بحران آب بهعنوان یکی از موضوعات چالشبرانگیز در محافل علمی و تصمیمگیریهای سیاسی نقش پررنگی به خود گرفته و توجه به رودخانهها بهعنوان یکی از عناصر اصلی زیستمحیطی در شهرهای ایران مغفول مانده و کیفیت فضاها و بافت شهری مجاور آنها تنزل یافته است. از این رو مت...
Guardado en:
Autores principales: | , , , |
---|---|
Formato: | article |
Lenguaje: | EN FA |
Publicado: |
Nazar research center for Art, Architecture & Urbanism
2016
|
Materias: | |
Acceso en línea: | https://doaj.org/article/8640013c347a4d9c981fc2ecaed6ceff |
Etiquetas: |
Agregar Etiqueta
Sin Etiquetas, Sea el primero en etiquetar este registro!
|
Sumario: | امروزه توجه به مسائل زیستمحیطی از جمله بحران آب بهعنوان یکی از موضوعات چالشبرانگیز در محافل علمی و تصمیمگیریهای سیاسی نقش پررنگی به خود گرفته و توجه به رودخانهها بهعنوان یکی از عناصر اصلی زیستمحیطی در شهرهای ایران مغفول مانده و کیفیت فضاها و بافت شهری مجاور آنها تنزل یافته است. از این رو متخصصین شهری به دنبال ارائه راهحلهایی مختلف برای مقابله با مهجور ماندن رودخانهها و بازگرداندن و پیوند آنها با بستر و زمینهشان هستند. در این میان طراحی بیوفیلیک و حساس به آب بهعنوان دو رویکرد جدید مطرح در طراحی شهری سعی در تلفیق شهر و طبیعت با در نظرگیری مسائل مرتبط با آب دارند. در این مقاله تلاش شده است تا با استفاده از روشهای توصیفی و تحلیل دادههای ثانویه (اسنادی)، معیارهایی برای طراحی لبههای رودخانههای شهری بر مبنای دو رویکرد بیوفیلیک و حساس به آب ارائه شود. |
---|