جریان‌های احیایی منظر در باغ ایرانی، جستاری در باغ شازده

باغ ایرانی یکی از شاخص‌ترین کهن‌الگوهای معماری ایرانی است که حاصل بینش جریان‌محور انسان نسبت به محیط بوده است. باغ ایرانی نمونه‌ای فاخر از طراحی و توسعۀ احیایی است. اصطلاح «احیایی» فرایندی را تشریح می‌کند که در آن یک سیستم بازسازی، تجدید و یا احیا، منابع ذاتی خود را در برداشته و توسعه‌ای پایدار خلق...

Descripción completa

Guardado en:
Detalles Bibliográficos
Autor principal: امین حبیبی
Formato: article
Lenguaje:EN
FA
Publicado: Nazar research center for Art, Architecture & Urbanism 2021
Materias:
Acceso en línea:https://doaj.org/article/903f0bd8011647ab8ef984d9e7072e92
Etiquetas: Agregar Etiqueta
Sin Etiquetas, Sea el primero en etiquetar este registro!
id oai:doaj.org-article:903f0bd8011647ab8ef984d9e7072e92
record_format dspace
spelling oai:doaj.org-article:903f0bd8011647ab8ef984d9e7072e922021-11-15T14:25:45Zجریان‌های احیایی منظر در باغ ایرانی، جستاری در باغ شازده2008-74462008-216910.22034/manzar.2021.249358.2089https://doaj.org/article/903f0bd8011647ab8ef984d9e7072e922021-03-01T00:00:00Zhttp://www.manzar-sj.com/article_128060_34b2c1cd9910bac90bd266ecf2d82b39.pdfhttps://doaj.org/toc/2008-7446https://doaj.org/toc/2008-2169باغ ایرانی یکی از شاخص‌ترین کهن‌الگوهای معماری ایرانی است که حاصل بینش جریان‌محور انسان نسبت به محیط بوده است. باغ ایرانی نمونه‌ای فاخر از طراحی و توسعۀ احیایی است. اصطلاح «احیایی» فرایندی را تشریح می‌کند که در آن یک سیستم بازسازی، تجدید و یا احیا، منابع ذاتی خود را در برداشته و توسعه‌ای پایدار خلق می‌کند که به هم‌پیوندی نیازهای جامعه و طبیعت می‌انجامد، زیرا راهکارهای موجود در پایداری، تنها به بررسی وضعیت اکوسیستم‌ها در «زمان حال» می‌پرداخت. این موضوع باعث شد تا «تفکر پایداری» از توجه به «بهبود گذشته» جا بماند. تئوری احیایی از دیدگاه‌های فلسفی مبتنی بر مفاهیم «بوم‌شناسانه» وام گرفته و با ریشه دواندن در سیستم‌های اجتماعی و محیطی، مجموعه‌ای گسترده از مفاهیم و رویکردها را هدایت می‌کند. باغ ایرانی «شبکۀ منحصربه‌فرد»، «چندلایه»، «متشکل از سیستم‌های زنده درون یک منطقۀ جغرافیایی» است که محصول تعامل پیچیدۀ «زمان»، «اکولوژی» و «فرهنگ»است. این پژوهش بر این فرض استوار است که باغ شازده مفهوم طراحی و توسعۀ احیایی را در بر دارد. در این راستا هدف مقاله ارزیابی میزان انطباق باغ شازده با چارچوب‌های تعریف‌شدۀ توسعۀ احیایی است. بر این اساس چارچوب تحلیلی لنز به عنوان ابزاری تحلیلی-سنجشی با بهره‌گیری از کاربرگ‌های ارزیابی جهت سنجش و ارزیابی جریان‌های شکل‌دهندۀ توسعۀ احیایی، در شبکه‌ای چندلایه به نام باغ ایرانی به کار گرفته شده است. ارزیابی باغ شازده با چارچوب اجرایی لنز منجر به درک عمیق‌تری از شرایط زیست‌محیطی، اقتصادی و اجتماعی-فرهنگی می‌شود. این واقعیت که اغلب مؤلفه‌های بنیادی موجود در جریان‌های احیایی باغ ایرانی سازنده هستند، به تأیید فرضیۀ ابتدایی در این پژوهش منجر شد. یافته‌های این پژوهش زمینۀ مناسبی برای تلاش‌های احتمالی آینده، جهت تمرکز بر جنبه‌های پایدار باغ ایرانی به عنوان یک الگوی احیایی قابل تکرار در فضاهای شهری است.امین حبیبیNazar research center for Art, Architecture & Urbanismarticleباغ ایرانیباغ شازده کرمانتوسعۀ احیاییچارچوب اجرایی لنزتوسعۀ پایدارجریان‌های احیاییArchitectureNA1-9428ENFAمنظر, Vol 13, Iss 54, Pp 6-17 (2021)
institution DOAJ
collection DOAJ
language EN
FA
topic باغ ایرانی
باغ شازده کرمان
توسعۀ احیایی
چارچوب اجرایی لنز
توسعۀ پایدار
جریان‌های احیایی
Architecture
NA1-9428
spellingShingle باغ ایرانی
باغ شازده کرمان
توسعۀ احیایی
چارچوب اجرایی لنز
توسعۀ پایدار
جریان‌های احیایی
Architecture
NA1-9428
امین حبیبی
جریان‌های احیایی منظر در باغ ایرانی، جستاری در باغ شازده
description باغ ایرانی یکی از شاخص‌ترین کهن‌الگوهای معماری ایرانی است که حاصل بینش جریان‌محور انسان نسبت به محیط بوده است. باغ ایرانی نمونه‌ای فاخر از طراحی و توسعۀ احیایی است. اصطلاح «احیایی» فرایندی را تشریح می‌کند که در آن یک سیستم بازسازی، تجدید و یا احیا، منابع ذاتی خود را در برداشته و توسعه‌ای پایدار خلق می‌کند که به هم‌پیوندی نیازهای جامعه و طبیعت می‌انجامد، زیرا راهکارهای موجود در پایداری، تنها به بررسی وضعیت اکوسیستم‌ها در «زمان حال» می‌پرداخت. این موضوع باعث شد تا «تفکر پایداری» از توجه به «بهبود گذشته» جا بماند. تئوری احیایی از دیدگاه‌های فلسفی مبتنی بر مفاهیم «بوم‌شناسانه» وام گرفته و با ریشه دواندن در سیستم‌های اجتماعی و محیطی، مجموعه‌ای گسترده از مفاهیم و رویکردها را هدایت می‌کند. باغ ایرانی «شبکۀ منحصربه‌فرد»، «چندلایه»، «متشکل از سیستم‌های زنده درون یک منطقۀ جغرافیایی» است که محصول تعامل پیچیدۀ «زمان»، «اکولوژی» و «فرهنگ»است. این پژوهش بر این فرض استوار است که باغ شازده مفهوم طراحی و توسعۀ احیایی را در بر دارد. در این راستا هدف مقاله ارزیابی میزان انطباق باغ شازده با چارچوب‌های تعریف‌شدۀ توسعۀ احیایی است. بر این اساس چارچوب تحلیلی لنز به عنوان ابزاری تحلیلی-سنجشی با بهره‌گیری از کاربرگ‌های ارزیابی جهت سنجش و ارزیابی جریان‌های شکل‌دهندۀ توسعۀ احیایی، در شبکه‌ای چندلایه به نام باغ ایرانی به کار گرفته شده است. ارزیابی باغ شازده با چارچوب اجرایی لنز منجر به درک عمیق‌تری از شرایط زیست‌محیطی، اقتصادی و اجتماعی-فرهنگی می‌شود. این واقعیت که اغلب مؤلفه‌های بنیادی موجود در جریان‌های احیایی باغ ایرانی سازنده هستند، به تأیید فرضیۀ ابتدایی در این پژوهش منجر شد. یافته‌های این پژوهش زمینۀ مناسبی برای تلاش‌های احتمالی آینده، جهت تمرکز بر جنبه‌های پایدار باغ ایرانی به عنوان یک الگوی احیایی قابل تکرار در فضاهای شهری است.
format article
author امین حبیبی
author_facet امین حبیبی
author_sort امین حبیبی
title جریان‌های احیایی منظر در باغ ایرانی، جستاری در باغ شازده
title_short جریان‌های احیایی منظر در باغ ایرانی، جستاری در باغ شازده
title_full جریان‌های احیایی منظر در باغ ایرانی، جستاری در باغ شازده
title_fullStr جریان‌های احیایی منظر در باغ ایرانی، جستاری در باغ شازده
title_full_unstemmed جریان‌های احیایی منظر در باغ ایرانی، جستاری در باغ شازده
title_sort جریان‌های احیایی منظر در باغ ایرانی، جستاری در باغ شازده
publisher Nazar research center for Art, Architecture & Urbanism
publishDate 2021
url https://doaj.org/article/903f0bd8011647ab8ef984d9e7072e92
work_keys_str_mv AT ạmynḥbyby jryạnhạyạḥyạyymnẓrdrbạgẖạyrạnyjstạrydrbạgẖsẖạzdh
_version_ 1718428389866471424