Film Anlatısında Kahramanın Değişen Özne Konumu: Başkalarının Hayatı Filmi Örneği
Geçmişten günümüze sinemasal anlatılar, sundukları öykünün taşıyıcısı olan kahramanlar/özneler aracılığıyla geniş kitlelere ulaşır. İzler kitlenin ilgisi ve dikkati, inşa edilen kahraman konumundaki özneler aracılığıyla çekilir. İzleyici, anlatıda önemli bir eyleyen olan kahramandan hareketle özdeşl...
Guardado en:
| Autor principal: | |
|---|---|
| Formato: | article |
| Lenguaje: | EN TR |
| Publicado: |
Erciyes University
2019
|
| Materias: | |
| Acceso en línea: | https://doaj.org/article/95856eff50024f8c8c0c9af814684399 |
| Etiquetas: |
Agregar Etiqueta
Sin Etiquetas, Sea el primero en etiquetar este registro!
|
| Sumario: | Geçmişten günümüze sinemasal anlatılar, sundukları öykünün taşıyıcısı olan
kahramanlar/özneler aracılığıyla geniş kitlelere ulaşır. İzler kitlenin ilgisi ve dikkati,
inşa edilen kahraman konumundaki özneler aracılığıyla çekilir. İzleyici, anlatıda
önemli bir eyleyen olan kahramandan hareketle özdeşlik ilişkisini başlatır. Klasik,
çağdaş ya da postmodern anlatılarda kahramanın inşasıyla ilgili durum farklılık
gösterse de yine de anlatı içinde aranan en önemli eyleyen, öznedir. Bu eksende
kahramanların özne konumları açısından irdelenmesi sinemasal dünyayı/yolculuğu
anlamlandırabilmek adına önem taşır. Bu bağlamda bu çalışmada özne konumundaki
kahramana ve öznenin izlencesini kuran, başlatan ve ileriye doğru devindiren yitik/
arzu nesnesine odaklanıldı. Özneyi özdeşlik kurulabilecek ideal egoya/doğruluk
öznesine dönüştüren unsurlar da bu çalışmada ele alınan bir diğer önemli başlıktır.
Değişen özne konumunu anlayabilmede önemli potansiyeller taşıdığı varsayılan
Başkalarının Hayatı (The Lives of Others) filmi bu çalışmanın araştırma nesnesidir.
Araştırma nesnesi konumunda olan bu film anlatısı özne konumu açısından A. J.
Greimas’ın “Eyleyensel Örnekçe” ve “Dörtlü Şema” kuramı bağlamında çözümlendi.
Benlik; kahramanın izlencesini, değişimini ve dönüşümünü anlamak adına önem
taşıyan bir başka unsurdur. Bu bağlamda göstergebilimsel yaklaşımın yanı sıra E.
Goffman’ın “Dramaturjik İlkeleri”nden ve bu ilkelerden hareketle ortaya koyduğu
mikro-sosyolojik kavramlarından da çözümleme sırasında yararlanıldı. |
|---|