„Jak żywa” to "uniwersalny komunał"? O nieoczywistych związkach prozopopei z ekfrazą w powieści Portret Pierre’a Assouline’a

Ekfraza – literacka deskrypcja dzieła sztuki – nie jest, rzecz jasna, wyłącznie dokładnym opisem artefaktu; często dotyczy również tego, czego na obrazie nie ma. W ekfrazach dzieła sztuki ulegają czasem swoistemu „ożywieniu” – narratywizacji namalowanych scen, a także uzupełnieniu ich o przed- i „po...

Descripción completa

Guardado en:

Detalles Bibliográficos
Autor principal:	Julia Dynkowska
Formato:	article
Lenguaje:	EN PL
Publicado:	Lodz University Press 2021
Materias:	intertekstualność intersemiotyczność prozopopeja ekfraza apokryf sztuka jean-pierre assouline auguste-dominique ingres Literature (General) PN1-6790
Acceso en línea:	https://doaj.org/article/97c8eecb2a6b4046b55883bf205e9826
Etiquetas:	Agregar Etiqueta Sin Etiquetas, Sea el primero en etiquetar este registro!

id	oai:doaj.org-article:97c8eecb2a6b4046b55883bf205e9826
record_format	dspace
spelling	oai:doaj.org-article:97c8eecb2a6b4046b55883bf205e98262021-12-03T14:53:29Z„Jak żywa” to "uniwersalny komunał"? O nieoczywistych związkach prozopopei z ekfrazą w powieści Portret Pierre’a Assouline’a1505-90572353-190810.18778/1505-9057.61.05https://doaj.org/article/97c8eecb2a6b4046b55883bf205e98262021-06-01T00:00:00Zhttps://czasopisma.uni.lodz.pl/polonica/article/view/10837https://doaj.org/toc/1505-9057https://doaj.org/toc/2353-1908Ekfraza – literacka deskrypcja dzieła sztuki – nie jest, rzecz jasna, wyłącznie dokładnym opisem artefaktu; często dotyczy również tego, czego na obrazie nie ma. W ekfrazach dzieła sztuki ulegają czasem swoistemu „ożywieniu” – narratywizacji namalowanych scen, a także uzupełnieniu ich o przed- i „poakcje” czy też o wyobrażone wypowiedzi przedstawionych postaci. Artykuł dotyczy specyficznej formy takich literackich „ożywień”, czyli tekstów, których autorzy, wykorzystując prozopopeję, oddali głos bohaterom obrazów oraz świadomym swej sztuczności (i eksponującym ją) obrazom-przedmiotom. Ciekawym (i rozbudowanym) przykładem zastosowania prozopopei jest powieść Portret P. Assouline’a. Narrację prowadzi w niej namalowana przez J.A.D. Ingres’a Betty de Rothschild. W artykule omawiam sposób i sens zastosowania tej figury retorycznej w powieści Assouline’a i zastanawiam się nad tym, czy każdy tekst literacki, w którym narratorem (dzięki prozopopei) czyni się postać z obrazu, można nazwać ekfrazą.Julia DynkowskaLodz University Pressarticleintertekstualnośćintersemiotycznośćprozopopejaekfrazaapokryfsztukajean-pierre assoulineauguste-dominique ingresLiterature (General)PN1-6790ENPLActa Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica, Vol 61, Iss 2, Pp 83-99 (2021)
institution	DOAJ
collection	DOAJ
language	EN PL
topic	intertekstualność intersemiotyczność prozopopeja ekfraza apokryf sztuka jean-pierre assouline auguste-dominique ingres Literature (General) PN1-6790
spellingShingle	intertekstualność intersemiotyczność prozopopeja ekfraza apokryf sztuka jean-pierre assouline auguste-dominique ingres Literature (General) PN1-6790 Julia Dynkowska „Jak żywa” to "uniwersalny komunał"? O nieoczywistych związkach prozopopei z ekfrazą w powieści Portret Pierre’a Assouline’a
description	Ekfraza – literacka deskrypcja dzieła sztuki – nie jest, rzecz jasna, wyłącznie dokładnym opisem artefaktu; często dotyczy również tego, czego na obrazie nie ma. W ekfrazach dzieła sztuki ulegają czasem swoistemu „ożywieniu” – narratywizacji namalowanych scen, a także uzupełnieniu ich o przed- i „poakcje” czy też o wyobrażone wypowiedzi przedstawionych postaci. Artykuł dotyczy specyficznej formy takich literackich „ożywień”, czyli tekstów, których autorzy, wykorzystując prozopopeję, oddali głos bohaterom obrazów oraz świadomym swej sztuczności (i eksponującym ją) obrazom-przedmiotom. Ciekawym (i rozbudowanym) przykładem zastosowania prozopopei jest powieść Portret P. Assouline’a. Narrację prowadzi w niej namalowana przez J.A.D. Ingres’a Betty de Rothschild. W artykule omawiam sposób i sens zastosowania tej figury retorycznej w powieści Assouline’a i zastanawiam się nad tym, czy każdy tekst literacki, w którym narratorem (dzięki prozopopei) czyni się postać z obrazu, można nazwać ekfrazą.
format	article
author	Julia Dynkowska
author_facet	Julia Dynkowska
author_sort	Julia Dynkowska
title	„Jak żywa” to "uniwersalny komunał"? O nieoczywistych związkach prozopopei z ekfrazą w powieści Portret Pierre’a Assouline’a
title_short	„Jak żywa” to "uniwersalny komunał"? O nieoczywistych związkach prozopopei z ekfrazą w powieści Portret Pierre’a Assouline’a
title_full	„Jak żywa” to "uniwersalny komunał"? O nieoczywistych związkach prozopopei z ekfrazą w powieści Portret Pierre’a Assouline’a
title_fullStr	„Jak żywa” to "uniwersalny komunał"? O nieoczywistych związkach prozopopei z ekfrazą w powieści Portret Pierre’a Assouline’a
title_full_unstemmed	„Jak żywa” to "uniwersalny komunał"? O nieoczywistych związkach prozopopei z ekfrazą w powieści Portret Pierre’a Assouline’a
title_sort	„jak żywa” to "uniwersalny komunał"? o nieoczywistych związkach prozopopei z ekfrazą w powieści portret pierre’a assouline’a
publisher	Lodz University Press
publishDate	2021
url	https://doaj.org/article/97c8eecb2a6b4046b55883bf205e9826
work_keys_str_mv	AT juliadynkowska jakzywatouniwersalnykomunałonieoczywistychzwiazkachprozopopeizekfrazawpowiesciportretpierreaassoulinea
_version_	1718373163701633024

„Jak żywa” to "uniwersalny komunał"? O nieoczywistych związkach prozopopei z ekfrazą w powieści Portret Pierre’a Assouline’a

Ejemplares similares