موسیقی خیابانی، از گذشته تاکنون؛ جایگاه موسیقی خیابانی در منظر شهر تهران

شهر، تنها مجموعه‏ای از کالبدهای مصنوع نیست. شهر، به معنای صحیح‏تر، منظری است متشکل از عناصری متعدد که به واسطه ادراک شهروندان از آنها شکل می‏گیرد. در واقع مفهوم منظر شهری بدان معناست که موجودیت و هویت شهر تنها با عناصر عینی تعریف نشده و ذهنیت نیز نقش موثری در آن ایفا می‏کند؛ به گونه‏ای که نمی‏توان آ...

Descripción completa

Guardado en:
Detalles Bibliográficos
Autores principales: آناهیتا مدرک, پریچهر اصل فلاح, مونا مسچی
Formato: article
Lenguaje:EN
FA
Publicado: Nazar 2016
Materias:
N
Acceso en línea:https://doaj.org/article/b12e0e6532db44b1937d12d64f03eab1
Etiquetas: Agregar Etiqueta
Sin Etiquetas, Sea el primero en etiquetar este registro!
id oai:doaj.org-article:b12e0e6532db44b1937d12d64f03eab1
record_format dspace
spelling oai:doaj.org-article:b12e0e6532db44b1937d12d64f03eab12021-11-15T15:41:51Zموسیقی خیابانی، از گذشته تاکنون؛ جایگاه موسیقی خیابانی در منظر شهر تهران2345-66122345-6620https://doaj.org/article/b12e0e6532db44b1937d12d64f03eab12016-09-01T00:00:00Zhttp://www.jaco-sj.com/article_42620_66178b56d0ec93d66abe824d4bd3109d.pdfhttps://doaj.org/toc/2345-6612https://doaj.org/toc/2345-6620شهر، تنها مجموعه‏ای از کالبدهای مصنوع نیست. شهر، به معنای صحیح‏تر، منظری است متشکل از عناصری متعدد که به واسطه ادراک شهروندان از آنها شکل می‏گیرد. در واقع مفهوم منظر شهری بدان معناست که موجودیت و هویت شهر تنها با عناصر عینی تعریف نشده و ذهنیت نیز نقش موثری در آن ایفا می‏کند؛ به گونه‏ای که نمی‏توان آن را جدا از عینیات دید. بخشی از ذهنیت‏های انسان نیز به واسطه رویدادهای سیال در شهر شکل می گیرد. موسیقی خیابانی، هنری شهری و رویدادی سیال است که به دلیل ارتباط بی واسطه و مستقیم با مخاطب، ذهنیت های قوی و عمیقی را برای او رقم می زند و چهره شهر را تغییر می دهد.این هنر شهری از قرون اولیه میلادی در غرب وجود داشته و در ایران نیز از دوران پیش از اسلام حیات خود را آغاز کرده است. بنابراین، موسیقی خیابانی، هنری غربی و وارداتی نیست و از دیرباز در فرهنگ شرقی و ایرانی- اسلامی جایگاهی ویژه داشته است. به علاوه، نکته مهم درباره این هنر آن است که در هر دوره با صورتی متناسب با همان دوره در شهر ظاهر شده و به فراخور نیاز جامعه و ذائقه مخاطبان تغییر کرده است. چنان که مراسم آیینی، ملی و فرهنگی در ایران و خصوصاً تهران، با نوای موسیقی در ذهنیت شهروندان ماندگار شده است. موسیقی خیابانی در تهران معاصر نیز پس از گذر از دوره ها و پذیرفتن صورت ها و نام های متعدد، اکنون به دو صورت آیینی- تاریخی و موسیقی نوین و تخصصی در شهر اجرا می شود. در واقع این هنر، طی دهه های اخیر با محدودیت ها و ممنوعیت های بسیاری همراه بوده اما هنرمندان این عرصه همچنان به حیات خود ادامه دادند و طی دو دهه گذشته، به پررنگ و تخصصی شدن این هنر در شهر کمک کردند.از این رو مقاله حاضر به بررسی و معرفی موسیقی خیابانی به شکل مدرن و امروزی خود در تهران معاصر، در بازه زمانی پس از انقلاب تا به امروز، می پردازد.آناهیتا مدرکپریچهر اصل فلاحمونا مسچیNazararticleموسیقی خیابانیهنر شهریتهران معاصرمنظر شهریفرهنگ ایرانی- اسلامیHistory of CivilizationCB3-482Fine ArtsNENFAهنر و تمدن شرق, Vol 4, Iss 13, Pp 23-32 (2016)
institution DOAJ
collection DOAJ
language EN
FA
topic موسیقی خیابانی
هنر شهری
تهران معاصر
منظر شهری
فرهنگ ایرانی- اسلامی
History of Civilization
CB3-482
Fine Arts
N
spellingShingle موسیقی خیابانی
هنر شهری
تهران معاصر
منظر شهری
فرهنگ ایرانی- اسلامی
History of Civilization
CB3-482
Fine Arts
N
آناهیتا مدرک
پریچهر اصل فلاح
مونا مسچی
موسیقی خیابانی، از گذشته تاکنون؛ جایگاه موسیقی خیابانی در منظر شهر تهران
description شهر، تنها مجموعه‏ای از کالبدهای مصنوع نیست. شهر، به معنای صحیح‏تر، منظری است متشکل از عناصری متعدد که به واسطه ادراک شهروندان از آنها شکل می‏گیرد. در واقع مفهوم منظر شهری بدان معناست که موجودیت و هویت شهر تنها با عناصر عینی تعریف نشده و ذهنیت نیز نقش موثری در آن ایفا می‏کند؛ به گونه‏ای که نمی‏توان آن را جدا از عینیات دید. بخشی از ذهنیت‏های انسان نیز به واسطه رویدادهای سیال در شهر شکل می گیرد. موسیقی خیابانی، هنری شهری و رویدادی سیال است که به دلیل ارتباط بی واسطه و مستقیم با مخاطب، ذهنیت های قوی و عمیقی را برای او رقم می زند و چهره شهر را تغییر می دهد.این هنر شهری از قرون اولیه میلادی در غرب وجود داشته و در ایران نیز از دوران پیش از اسلام حیات خود را آغاز کرده است. بنابراین، موسیقی خیابانی، هنری غربی و وارداتی نیست و از دیرباز در فرهنگ شرقی و ایرانی- اسلامی جایگاهی ویژه داشته است. به علاوه، نکته مهم درباره این هنر آن است که در هر دوره با صورتی متناسب با همان دوره در شهر ظاهر شده و به فراخور نیاز جامعه و ذائقه مخاطبان تغییر کرده است. چنان که مراسم آیینی، ملی و فرهنگی در ایران و خصوصاً تهران، با نوای موسیقی در ذهنیت شهروندان ماندگار شده است. موسیقی خیابانی در تهران معاصر نیز پس از گذر از دوره ها و پذیرفتن صورت ها و نام های متعدد، اکنون به دو صورت آیینی- تاریخی و موسیقی نوین و تخصصی در شهر اجرا می شود. در واقع این هنر، طی دهه های اخیر با محدودیت ها و ممنوعیت های بسیاری همراه بوده اما هنرمندان این عرصه همچنان به حیات خود ادامه دادند و طی دو دهه گذشته، به پررنگ و تخصصی شدن این هنر در شهر کمک کردند.از این رو مقاله حاضر به بررسی و معرفی موسیقی خیابانی به شکل مدرن و امروزی خود در تهران معاصر، در بازه زمانی پس از انقلاب تا به امروز، می پردازد.
format article
author آناهیتا مدرک
پریچهر اصل فلاح
مونا مسچی
author_facet آناهیتا مدرک
پریچهر اصل فلاح
مونا مسچی
author_sort آناهیتا مدرک
title موسیقی خیابانی، از گذشته تاکنون؛ جایگاه موسیقی خیابانی در منظر شهر تهران
title_short موسیقی خیابانی، از گذشته تاکنون؛ جایگاه موسیقی خیابانی در منظر شهر تهران
title_full موسیقی خیابانی، از گذشته تاکنون؛ جایگاه موسیقی خیابانی در منظر شهر تهران
title_fullStr موسیقی خیابانی، از گذشته تاکنون؛ جایگاه موسیقی خیابانی در منظر شهر تهران
title_full_unstemmed موسیقی خیابانی، از گذشته تاکنون؛ جایگاه موسیقی خیابانی در منظر شهر تهران
title_sort موسیقی خیابانی، از گذشته تاکنون؛ جایگاه موسیقی خیابانی در منظر شهر تهران
publisher Nazar
publishDate 2016
url https://doaj.org/article/b12e0e6532db44b1937d12d64f03eab1
work_keys_str_mv AT ậnạhytạmdrḵ mwsyqykẖyạbạnyạzgdẖsẖthtạḵnwnjạygạhmwsyqykẖyạbạnydrmnẓrsẖhrthrạn
AT prycẖhrạṣlflạḥ mwsyqykẖyạbạnyạzgdẖsẖthtạḵnwnjạygạhmwsyqykẖyạbạnydrmnẓrsẖhrthrạn
AT mwnạmscẖy mwsyqykẖyạbạnyạzgdẖsẖthtạḵnwnjạygạhmwsyqykẖyạbạnydrmnẓrsẖhrthrạn
_version_ 1718427664035872768