باور دینی و خودآیینی عقلانی
خودآیینی عقلانی بیانگر آن است که آدمی چگونه میتواند فاعلیت معرفتی خود را محفوظ بدارد و اختیار تنظیم و ادارهی عقلانی خود را داشته باشد. این ارزش معرفتی غالباً در مقابل دگرآیینی عقلانی طرح شده که مطابق آن، باورنده، به علل درونی یا بیرونی، فاقد توانایی لازم برای اِعمال فاعلیت معرفتی خود است. از آغاز...
Guardado en:
Autor principal: | امیرحسین خداپرست |
---|---|
Formato: | article |
Lenguaje: | FA |
Publicado: |
Imam Sadiq University
2016
|
Materias: | |
Acceso en línea: | https://doaj.org/article/cdb12e3141ad49fa81e6f15ef59f387a |
Etiquetas: |
Agregar Etiqueta
Sin Etiquetas, Sea el primero en etiquetar este registro!
|
Ejemplares similares
-
عقلانیّت فضیلت محور و باورهای دینی؛ با تأکید بر نظریة سوسا
por: سعیده فخّار نوغانی
Publicado: (2013) -
نگاهی انتقادی به معرفتشناسی فضیلت به روایت لیندا زاگزبسکی: چند ایراد اولیه
por: اکرم عسکرزاده مزرعه
Publicado: (2021) -
معرفتشناسی انسان از منظری دینی: بررسی دیدگاه فخر رازی
por: کیهان سلطانیان, et al.
Publicado: (2017) -
موجه بودن باور متداول به خداوند بر اساس معرفتشناسیِ مبتنی بر شنیدههای اطمینانیافته
por: حمیدرضا آیت اللهی
Publicado: (2021) -
معرفتشناسی گواهی از دیدگاه قاضی عبدالجبار معتزلی
por: عباس دهقانی نژاد
Publicado: (2017)