بررسی رویکرد علوم شناختی در مطالعه دین
علوم شناختی رویکردی است که با نگاهی میانرشتهای، مجموعهای از روشهای مطالعاتی را در مطالعة ساختار و قوای شناختی آدمیان به کار میگیرد و به بررسی روند تغییرات و تکاملهای آن در تاریخ و نیز در طول حیات هر فرد میپردازد. قابلیتهایی که این علوم میتوانند به دینپژوهی معاصر بیافزایند، میتواند گسترده...
Guardado en:
| Autores principales: | , |
|---|---|
| Formato: | article |
| Lenguaje: | FA |
| Publicado: |
Imam Sadiq University
2013
|
| Materias: | |
| Acceso en línea: | https://doaj.org/article/e7319e7ccb3f4d47b4f46164707df182 |
| Etiquetas: |
Agregar Etiqueta
Sin Etiquetas, Sea el primero en etiquetar este registro!
|
| Sumario: | علوم شناختی رویکردی است که با نگاهی میانرشتهای، مجموعهای از روشهای مطالعاتی را در مطالعة ساختار و قوای شناختی آدمیان به کار میگیرد و به بررسی روند تغییرات و تکاملهای آن در تاریخ و نیز در طول حیات هر فرد میپردازد. قابلیتهایی که این علوم میتوانند به دینپژوهی معاصر بیافزایند، میتواند گسترده و قابل توجّه باشد. به طور خلاصه میتوان گفت مطالعة ساختارهای شناختیای که با توجّه به دستآوردهایعلوم شناختی برای بازنمایی و کسب مفاهیم دینی لازم بوده است و نیز اعمال و آیینهایی که این ساختارهای شناختی را در مجموعة شناختی انسانها نهادینه کردهاند، موضوع اصلی در رویکرد علوم شناختی به مطالعة دین است. در این مقاله، پس از معرفی علوم شناختی در کلیّت خود، به پیشفرضهای فلسفی همخوان با آن پرداخته شده و تلاش گردیده تا با بررسی زیرحوزههایی که علوم شناختی در مطالعة دین به کار میگیرند، چشماندازی عمومی از این رویکرد به دست داده شود. این بررسی، بسته به سهم هر یک از زیرحوزههای مربوط و نیز شدّت بداعت آنها صورت گرفته است. میتوان گفت که انسانشناسی شناختی دین و روانشناسی شناختی دین در این علوم، به ترتیب سهم اول و دوم را در تحقیقات انجام شده داشتهاند و نسبت به رویکردهای دیگر این علوم، مثل علوم اعصاب شناختی دین، نقش سازندهتری ایفا کردهاند. |
|---|